۱۳۹۳ آذر ۲۰, پنجشنبه

شام بود و صبح بود، روزی اول.


شام بود و صبح بود، روزی اول. آمدن کلمه ”شام“ قبل از کلمه ”صبح“ بازتابی از بیان فرهنگ عبری می‏باشد، در فرهنگ عبری هر روز از غروب آفتاب شروع و به غروب آفتاب دیگر پایان می‏پزیرد. سوال اصلی این است: مدت زمان “ روز “ چقدر است؟ آیا بیست و چهار ساعت است، درست مثل زمانی که در حال حاضر از آن استفاده می‏کنیم؟ یا مدت زمانی نامحدود و ناشناخته که یک روز خداوند بوده است؟ در هر دو صورت، تفسیر آن امکان پذیر می‏باشد (مقالات عمومی: آفرینش، تکامل، یا هر دو مشاهده شود). 
دومین سوال این است: آیا آغاز آفرینش آسمان و زمین که در آیه یک آمده است در ”روز اول“ که در آیه ۵ به آن اشاره شده به وقوع پیوسته است؟ یا آفرینش در آیه یک، یک نوع مقدمات اولیه و نابسامان بوده که در آیات ۳-۵ به آفرینشی خلاق و کامل بدل می‏شود؟ باز هم، این غیر ممکن است که بتوان پاسخی قطعی و روشن به این سوال داد. مهمترین چیزی که در باره این آیات اولیه در کتاب پیدایش باید به یاد داشته باشیم، این است که دست پُر از خلاقیت خداوند پشت سر تمامی این آفرینش است. این خداوند است که نقشه، سازماندهی و نظارت بر هر مرحلۀ از آفرینش را مطابق خواست خود، حکمت خود، برنامه زمانی خود، و تدبیر و طراحی خود به انجام رسانده است.
   ترجمه قدیم 
۶ و خدا گفت‌: «فلكی‌ باشد در میان‌ آبها و آبها را از آبها جدا كند.» ۷ و خدا فلك‌ را بساخت‌ و آبهای‌ زیر فلك‌ را از آبهای‌ بالای‌ فلك‌ جدا كرد. و چنین‌ شد. ۸ و خدا فلك‌ را آسمان‌ نامید. و شام‌ بود و صبح‌ بود، روزی‌ دوم‌. 
   تفسیر کاربردی 
۶-۸ خدا گفت فلکی باشد. ”فلک“ آسمان می‏باشد (آیه ۸). آسمان آبهای زیر را که هنوز سطح زمین را پوشانده بود از آبهای بالا، که ابرها می‏باشند، جدا ساخت. توجه داشته باشید که نه تنها خداوند سخن گفت که فلکی ایجاد شود (آیه ۶)؛ بلکه آنرا نیز بساخت (آیه ۷). خدا فرمان هر دو را داد و سپس آنرا انجام داد. او تنها سخن نگفت که بعد شخص دیگری بیاید و این کار را انجام دهد! بدینسان روز دوم به پایان رسید.
   ترجمه قدیم 
۹ و خدا گفت‌: «آبهای‌ زیر آسمان‌ در یكجا جمع‌ شود و خشكی‌ ظاهر گردد.» و چنین‌ شد. ۱۰ و خدا خشكی‌ را زمین‌ نامید و اجتماع‌ آبها را دریا نامید. و خدا دید كه‌ نیكوست‌. ۱۱ و خدا گفت‌: «زمین‌ نباتات‌ برویاند، علفی‌ كه‌ تخم‌ بیاورد و درخت‌ میوه‌ای‌ كه‌ موافق‌ جنس‌ خود میوه‌ آورد كه‌ تخمش‌ در آن‌ باشد، بر روی‌ زمین‌.» و چنین‌ شد. ۱۲ و زمین‌ نباتات‌ را رویانید، علفی‌ كه‌ موافق‌ جنس‌ خود تخم‌ آورد و درخت‌ میوه‌داری‌ كه‌ تخمش‌ در آن‌، موافق‌ جنس‌ خود باشد. و خدا دید كه‌ نیكوست‌. ۱۳ و شام‌ بود و صبح‌ بود، روزی‌ سوم‌. 
   تفسیر کاربردی 
۹-۱۳ در روز سوم خداوند حدود آبهایی را که سطح زمین را پوشانده بودند به صورت دریاها شکل داد؛ و این باعث پدیدار شدن خشکیها گردید و خدا نام آنرا زمین گذاشت (آیات ۹-۱۰). او سبب رویش نباتات بر روی زمین جهت استفاده جاندارانی گردید که روز بعد بوسیله او آفریده می‏شدند. انواع گیاهان و درختان همراه با تخمشان و موافق جنس خود روییده شدند (آیه ۱۱). این مرحله از آفرینش نشان می‏دهد که در روند آفرینش، خداوند مشغول فراهم کردن شرایط و محیطی برای خلق انواع گوناگون جانداران بوده است (آیات ۲۱، ۲۴ مشاهده شود). اینها آیاتی هستند که در مقابل تئوری تکامل که انسان را از نسل میمون می‏داند، می‏ایستد. 
ما انسانها که امروز به فراوانی از قوانین حاکم بر کائنات، آب، خشکی، نباتات لذت می‏بریم، نیاز است که به یاد بیاوریم که تمامی این آفرینش متعلق به خداوند است و تنها کاری که می‏توانیم برای او به خاطر تمام این کارها انجام دهیم، شکر وسپاسگزاری از او می‏باشد که همه این کارها را برای ما انجام داده است.
   ترجمه قدیم 
۱۴ و خدا گفت‌: «نیرها در فلك‌ آسمان‌ باشند تا روز را از شب‌ جدا كنند و برای‌ آیات‌ و زمانها و روزها و سالها باشند. ۱۵ و نیرها در فلك‌ آسمان‌ باشند تا بر زمین‌ روشنایی‌ دهند.» و چنین‌ شد. ۱۶ و خدا دو نیر بزرگ‌ ساخت‌، نیر اعظم‌ را برای‌ سلطنت‌ روز و نیر اصغر را برای‌ سلطنت‌ شب‌، و ستارگان‌ را. ۱۷ و خدا آنها را در فلك‌ آسمان‌ گذاشت‌ تا بر زمین‌ روشنایی‌ دهند، ۱۸ و تا سلطنت‌ نمایند بر روز و بر شب‌، و روشنایی‌ را از تاریكی‌ جدا كنند. و خدا دید كه‌ نیكوست‌. ۱۹ و شام‌ بود و صبح‌ بود، روزی‌ چهارم‌. 
   تفسیر کاربردی 
۱۴-۱۹ در روز چهارم خداوند روشنایی را آفرید که شامل خورشید، ماه و ستارگان می‏شد. او تقریباروشنایی را قبلا در اولین روز آفریده بود (آیه ۳)، اما حالا او روشنایی را در ستارگان و سیارات سازماندهی کرده و این مجموعه را به حرکت انداخت تا نشان دهنده آیات و زمانها و روزها و سالها باشند (آیه ۱۴) و بر زمین روشنایی دهند (آیه ۱۵). خورشید، نیر اعظم و ماه نیز نیر اصغر توصیف شده است (آیه ۱۶).
   ترجمه قدیم 
۲۰ و خدا گفت‌: «آبها به‌ انبوه‌ جانوران‌ پر شود و پرندگان‌ بالای‌ زمین‌ بر روی‌ فلك‌ آسمان‌ پرواز كنند.» ۲۱ پس‌ خدا نهنگان‌ بزرگ‌ آفرید و همة‌ جانداران‌ خزنده‌ را، كه‌ آبها از آنها موافق‌ اجناس‌ آنها پر شد، و همة‌ پرندگان‌ بالدار را به‌ اجناس‌ آنها. و خدا دید كه‌ نیكوست‌. ۲۲ و خدا آنها را بركت‌ داده‌، گفت‌: «بارور و كثیر شوید و آبهای‌ دریا را پر سازید، و پرندگان‌ در زمین‌ كثیر بشوند.» ۲۳ و شام‌ بود و صبح‌ بود، روزی‌ پنجم‌. 
   تفسیر کاربردی 
۲۰-۲۳ در روز پنجم خداوند مخلوقات دریایی و پرندگان را آفرید. مخلوقات دریایی شامل نهنگان بزرگ و همۀ جانداران خزنده بود که در آب زندگی می‏کردند (آیه ۲۱). گرچه در اینجا فقط به پرندگان اشاره شده است، اما ما می‏توانیم استنباط کنیم که خداوند انواع حشرات بالدار را نیز آفریده است. داستان آفرینش در کتاب پیدایش به معنای دادن یک رساله جامع و مشروح علمی از تمامی و سراسر کارهای آفرینش خداوند نیست؛ بلکه بیشتر بر روی نکات برجسته آفرینش متمرکز شده است. 
خداوند همه این مخلوقات جاندار در دریا و آسمان را برکت داد. خداوند آنها را برای قابلیت در تولید نسل و افزایش در تعداد، برکت داد. همانطور که نباتات در آیه ۱۱ آفریده شدند، خداوند این مخلوقات دریا و آسمان را موافق اجناس آنها آفرید (آیه ۲۱).
   ترجمه قدیم 
۲۴ و خدا گفت‌: «زمین‌، جانوران‌ را موافق‌ اجناس‌ آنها بیرون‌ آورد، بهایم‌ و حشرات‌ و حیوانات‌ زمین‌ به‌ اجناس‌ آنها.» و چنین‌ شد. ۲۵ پس‌ خدا حیوانات‌ زمین‌ را به‌ اجناس‌ آنها بساخت‌ و بهایم‌ را به‌ اجناس‌ آنها و همة‌ حشرات‌ زمین‌ را به‌ اجناس‌ آنها. و خدا دید كه‌ نیكوست‌. 
   تفسیر کاربردی 
۲۴-۲۵ در روز ششم خداوند تمامی مخلوقات ساکن بر روی زمین را که شامل خزندگان و حیوانات می‏گردید، موافق اجناس آنها آفرید (آیه ۲۴).
   ترجمه قدیم 
۲۶ و خدا گفت‌»: آدم‌ را بصورت‌ ما و موافق‌ شبیه‌ ما بسازیم‌ تا بر ماهیان‌ دریا و پرندگان‌ آسمان‌ و بهایم‌ و بر تمامی‌ زمین‌ و همة‌ حشراتی‌ كه‌ بر زمین‌ می‌خزند، حكومت‌ نماید. « ۲۷ پس‌ خدا آدم‌ را بصورت‌ خود آفرید. او را بصورت‌ خدا آفرید. ایشان‌ را نر و ماده‌ آفرید. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر