ترجمه قدیم
۱۷ و به آدم گفت: «چونكه سخن زوجه‌ات را شنیـدی و از آن درخت خـوردی كه امـر فرمـوده، گفتم از آن نخـوری، پـس بسبب تـو زمیـن ملعون شـد، و تمام ایام عمـرت از آن با رنـج خواهی خورد. ۱۸ خار و خس نیز برایت خواهد رویانید و سبزه‌های صحرا را خواهی خورد، ۱۹ و به عرق پیشانی‌ات نان خواهی خورد تا حینی كه به خاك راجع گردی، كه از آن گرفته شدی زیرا كه تو خاك هستی و به خاك خواهی برگشت. »
تفسیر کاربردی
۱۷-۱۹ داوری خداوند بر علیه مرد که در اینجا آدم [۲۱] نامیده شده است بصورت مستقیم به نقش ویژه و اولیه او که کار بر روی زمین (پیدایش ۲: ۱۵) و تهیه غذا برای خانوادهاش بود باز میگردد. وظیفه او باید بسیار سختتر میشد زیرا که زمین مورد لعنت خدا قرار گرفت؛ دیگر مواد غذایی و نباتات در بهار بدون کوشش مرد نمو نمییافت. مرد باید زمین را شخم میزد و کشت و زرع میکرد و از رشد خار و خس جلو گیری میکرد (آیه ۱۸).
اما نسبت به داوری خدا بر علیه زن، داوری او بر علیه مرد به واسطه فیض خداوند، بسیار ملایم بود. بشر قادر بود که از سبزه‌های صحرا بخورد؛ با سخت کار کردن مرد، زمین میتوانست محصول غذایی کافی به ثمر آورد. اما به دلیل لعنت خدا، این زمین همان زمینی نبود که خدا در اول قصد ساخت آن را داشت. حتی امروز نیز زمین زیر لعنت خدا باقی مانده است. اما ما میتوانیم نگاه خود را به روزی بدوزیم که این لعنت برداشته شود (رومیان ۸: ۲۰-۲۲)، و خدا آسمانی جدید و زمینی جدید خواهد آفرید (اشعیا ۶۵:۱۷؛ مکاشفه ۲۱: ۱).
دومین قسمت از داوری خدا بر علیه مرد، شامل زن نیز میشود: كه تو خاک هستی و به خاک خواهی برگشت[۲۲] (آیه ۱۹). در اینجا مجازات خدا در مورد خوردن از میوه ممنوعه تکمیل میشود: هر آینه خواهی مُرد (پیدایش ۲: ۱۷). درخت حیات بیش از این دیگر در دسترس مرد و زن نخواهد بود، آنها و نسل آنان از باغ عدن باید اخراج میشدند (آیات ۲۲-۲۳). ما هم مجازات مرگ را نیز دریافت کردیم، زیرا که گناه والدین اولیه ما نیز به ما سرایت کرد. بواسطه گناه آنان، ما نیز طبیعت گناه آلود را به ارث بردیم؛ و ما نیز به دلیل گناهانمان، حکم مرگ را دریافت کردیم[۲۳] (رومیان ۵: ۱۲).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر