تفسیر کاربردی افسسیان فصل ۱
۴ خدا ما را پیش از بنیاد عالم برگزید. کمی دربارۀ این کلمات تفکر کنید! پیش از آنکه آسمان و زمین و عالم هستی، به وجود آیند، زمانی که فقط خدا وجود داشت؛ در آن زمان، او برحسب خشنودی ارادۀ خود (آیۀ ۵)، نقشۀ نجات بشر را طرح کرد. بخشی از آن نقشه این بود که ما را که به عیسی مسیح ایمان می آوریم، به عنوان فرزندان خود انتخاب کند. براساس آیۀ ۵، خدا ما را از پیش برگزیده است تا فرزندان او گردیم این حقیقتی بسیارعظیم و مهم می باشد. در ابتدای زمان، پیش از آنکه خدا جهان را خلق کند، ما را انتخاب نموده است. بعضی اوقات ما انسانها گمان می بریم که این ما بودیم که خدا را انتخاب کرده ایم ولی این واقعیت ندارد! این خدا بود که ما را انتخاب کرد. و فقط به خاطر این عمل انتخاب اوهست که ما قدرت داریم که در مقابل، او را انتخاب کنیم. به خاطر اینکه او ما را انتخاب نموده است، ما هیچ دلیلی برای مغرور شدن و یا فخر کردن نخواهیم داشت. ما هیچ کار شایسته ای جهت انتخاب شدن خود انجام نداده ایم، خدا ما را پیش از آنکه متولد شویم برگزیده بود! ما فرزند خواندگی را به خاطر لیاقت و استعدادهای ذاتی خود کسب نکرده ایم، بلکه این هدیۀ فیض خدا برحسب خشنودی ارادۀ او بوده است (آیۀ ۵). پس با توجه به آنچه که گفته شد، نتیجه می گیریم که پیش از هرچیز، ما به خدا و محبّت عظیم او مدیون و بدهکار می باشیم. به جای آنکه به خود مغرور شویم و به دینداری و پرهیز کاری خودمان افتخار کنیم، باید به فروتنی و تواضع از خدای بزرگ مهربان سپاسگزاری کنیم.
بعضی از مسیحیان معتقدند که این آیه به این مطلب اشاره می کند که خدا برخی را برگزیده که فرزندان او بشوند ولی عدۀ دیگری را انتخاب نکرده است. برای ما انسانها، درک این مطلب که چرا خدا بعضی را برگزیده و برخی را انتخاب نکرده است، غیر ممکن است. پولس رسول در رسالۀ اول تیموتائوس می نویسد: نجات دهندۀ ما خدا می خواهد که جمیع مردم نجات یابند و به معرفت راستی گرایند(اول تیموتائوس ۲: ۳-۴). خدا می خواهد که همه مردم نجات پیدا کنند. ولی متأسفانه، همه مردم نجات پیدا نخواهند کرد. نکتۀ مهمی که باید به یاد داشت این است که هرگاه کسی به عیسی مسیح ایمان داشته باشد، از سوی او انتخاب گردیده است (رومیان ۹: ۱۴-۲۱ وتفسیر آن را نیز مقالۀ عمومی « نجات-جبر یا اختیار؟» را مشاهده کنید).
اینک سؤالی مطرح می شود: هدف خدا از انتخاب ما چه بوده است؟ او ما را برگزیده است تا درحضور او در محبّت مقدس و بی عیب باشیم. هرگز گمان نکنیم که چون خدا ما را انتخاب کرده است، دیگر لزومی ندارد که در پی داشتن تقدس و زندگی پاک تلاش کنیم. این طرز تفکر صحیح نیست. زندگی یک فرزند خدا باید از هرگونه گناه و ناپاکی خالی باشد. خدا شما را خوانده است تا در هر سیرت، مقدس باشید، زیرا مکتوب است: مقدس باشید زیرا که من قدوسم (اول پطرس ۱: ۱۵-۱۶).
بعضی از مسیحیان معتقدند که این آیه به این مطلب اشاره می کند که خدا برخی را برگزیده که فرزندان او بشوند ولی عدۀ دیگری را انتخاب نکرده است. برای ما انسانها، درک این مطلب که چرا خدا بعضی را برگزیده و برخی را انتخاب نکرده است، غیر ممکن است. پولس رسول در رسالۀ اول تیموتائوس می نویسد: نجات دهندۀ ما خدا می خواهد که جمیع مردم نجات یابند و به معرفت راستی گرایند(اول تیموتائوس ۲: ۳-۴). خدا می خواهد که همه مردم نجات پیدا کنند. ولی متأسفانه، همه مردم نجات پیدا نخواهند کرد. نکتۀ مهمی که باید به یاد داشت این است که هرگاه کسی به عیسی مسیح ایمان داشته باشد، از سوی او انتخاب گردیده است (رومیان ۹: ۱۴-۲۱ وتفسیر آن را نیز مقالۀ عمومی « نجات-جبر یا اختیار؟» را مشاهده کنید).
اینک سؤالی مطرح می شود: هدف خدا از انتخاب ما چه بوده است؟ او ما را برگزیده است تا درحضور او در محبّت مقدس و بی عیب باشیم. هرگز گمان نکنیم که چون خدا ما را انتخاب کرده است، دیگر لزومی ندارد که در پی داشتن تقدس و زندگی پاک تلاش کنیم. این طرز تفکر صحیح نیست. زندگی یک فرزند خدا باید از هرگونه گناه و ناپاکی خالی باشد. خدا شما را خوانده است تا در هر سیرت، مقدس باشید، زیرا مکتوب است: مقدس باشید زیرا که من قدوسم (اول پطرس ۱: ۱۵-۱۶).
۵ خدا ما را برگزیده است تا فرزند خوانده او شویم. همه ایمانداران پسران و دختران روحانی خدا می باشند.
از یک جهت، ما نه تنها فرزند خواندگی بلکه بخشش گناهان، نجات، میراث روحانی و اجازۀ وارد شدن به ملکوت آسمان و بسیاری برکات روحانی دیگر را دریافت کرده ایم. ولی از سوی دیگر، به عنوان فرزندان خدا، مسئولیت خطیری برعهدۀ ما گذاشته شده است. ما مسئولیم که مقدس و بی عیب زندگی کنیم (آیۀ ۴).
ما به توسط عیسی مسیح، هدیۀ فرزند خواندگی را از سوی خدای پدر دریافت کرده ایم. زیرا تنها پس از ایمان آوردن به عیسی مسیح و پذیرفتن او به عنوان خداوند و نجات دهندۀ خویش است که به عنوان فرزند خواندۀ خدا وارد خانوادۀ او خواهیم شد (یوحنا ۱: ۱۲؛ غلاطیان ۳: ۲۶؛ ۴: ۵ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
از یک جهت، ما نه تنها فرزند خواندگی بلکه بخشش گناهان، نجات، میراث روحانی و اجازۀ وارد شدن به ملکوت آسمان و بسیاری برکات روحانی دیگر را دریافت کرده ایم. ولی از سوی دیگر، به عنوان فرزندان خدا، مسئولیت خطیری برعهدۀ ما گذاشته شده است. ما مسئولیم که مقدس و بی عیب زندگی کنیم (آیۀ ۴).
ما به توسط عیسی مسیح، هدیۀ فرزند خواندگی را از سوی خدای پدر دریافت کرده ایم. زیرا تنها پس از ایمان آوردن به عیسی مسیح و پذیرفتن او به عنوان خداوند و نجات دهندۀ خویش است که به عنوان فرزند خواندۀ خدا وارد خانوادۀ او خواهیم شد (یوحنا ۱: ۱۲؛ غلاطیان ۳: ۲۶؛ ۴: ۵ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
۶ هرگاه پولس هدیۀ عظیم خداوند را به خاطر می آورد، قلبش لبریز از شادی گردیده، زبانش به حمد و ستایش قادر مطلق گشوده می گردد. به راستی دلیل خدا از بخشیدن این همه هدایا و نعمت ها چه بوده است؟ برای ستایش جلال فیض خود که ما را به آن مستفیض گردانید درآن حبیب. خدا به طور داوطلبانه و آزادانه، ما را مشمول فیض و محبّت خود نموده و ما را به فرزند خواندگی خود پذیرفته است، تا جلال فیض او در آن حبیب یعنی عیسی مسیح، مورد ستایش قرا گیرد.
۷ دلیل اصلی خدا برای فرستادن پسرش به این جهان این بود که در وی به سبب خون او فدیه یعنی آمرزش گناهان را ممکن و مُیسر گرداند. عیسی مسیح به این جهان خاکی آمد تا بشریت را نجات دهد. زیرا بدون فدیه و بخشش گناهان، نمی توانیم فرزندان خدا گردیم. خدای پدر، با فدیه کردن ما کاری به مراتب عظیم تر از خلقت این عالم نجات داده است. زیرا برای خلقت این جهان، کلمه ای از دهان خدا کافی بود. خدا گفت و شد! ولی به جهت فدیه بشریت، لازم بود که پسر یگانۀ خدا، عیسی مسیح به جهان خاکی بیاید و برای پرداخت بهای سنگین گناهان ما فدا گردد. لازم بود که خدای پدر، عیسی مسیح را قربانی کند تا اینک با قیمت خون عیسی مسیح، ما نجات پیدا کنیم.
پولس می گوید فدیه و بخشایش گناهان را در آن حبیب یعنی در عیسی مسیح، دریافت نموده ایم (آیات ۲؛ ۳، ۴، ۶، ۷، ۸، ۱۰، ۱۱ و ۱۳ را مشاهده کنید). نکتۀ اصلی تعالیم پولس این حقیقت روحانی است که مرکز ثقل زندگی و اعمال و وجود ما باید « در عیسی مسیح» بودن و قرار داشتن در عیسی مسیح باشد. زیرا تمامی قدرت و محبّت و رحمت و فدیه وبخشایش در عیسی مسیح قرار دارد. به وسیلۀ خون او، ما فدیه شده ایم. او برصلیب جان سپرد و خون خویش را برای پرداخت بهای گناهان ما ریخت تا جرم و گناه ما را بر دوش خود بردارد و به این ترتیب ما را از مجازات گناهانمان آزاد گرداند. او قربانی گناهان ما شد (مرقس ۱۰: ۴۵؛ رومیان ۳: ۲۳-۲۵؛ اول پطرس ۱: ۱۸-۱۹ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
یکی از جنبه های فدیه شدن، این است که به خاطر کار عظیم عیسی میسح آمرزش گناهان را یافته ایم. بار دیگر این حقیقت مهم را مشاهده می کنیم. که به خاطر فیض خدا بود که فدیه و آمرزش گناهان را دریافت کرده ایم و این صرفاً به خاطر محبّت و رحمانیت خدا است و هیچ ربطی به کارهای نیک و خوب و شایستۀ ما ندارد.
پولس می گوید فدیه و بخشایش گناهان را در آن حبیب یعنی در عیسی مسیح، دریافت نموده ایم (آیات ۲؛ ۳، ۴، ۶، ۷، ۸، ۱۰، ۱۱ و ۱۳ را مشاهده کنید). نکتۀ اصلی تعالیم پولس این حقیقت روحانی است که مرکز ثقل زندگی و اعمال و وجود ما باید « در عیسی مسیح» بودن و قرار داشتن در عیسی مسیح باشد. زیرا تمامی قدرت و محبّت و رحمت و فدیه وبخشایش در عیسی مسیح قرار دارد. به وسیلۀ خون او، ما فدیه شده ایم. او برصلیب جان سپرد و خون خویش را برای پرداخت بهای گناهان ما ریخت تا جرم و گناه ما را بر دوش خود بردارد و به این ترتیب ما را از مجازات گناهانمان آزاد گرداند. او قربانی گناهان ما شد (مرقس ۱۰: ۴۵؛ رومیان ۳: ۲۳-۲۵؛ اول پطرس ۱: ۱۸-۱۹ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
یکی از جنبه های فدیه شدن، این است که به خاطر کار عظیم عیسی میسح آمرزش گناهان را یافته ایم. بار دیگر این حقیقت مهم را مشاهده می کنیم. که به خاطر فیض خدا بود که فدیه و آمرزش گناهان را دریافت کرده ایم و این صرفاً به خاطر محبّت و رحمانیت خدا است و هیچ ربطی به کارهای نیک و خوب و شایستۀ ما ندارد.
۸ خدا با گشاده دستی و لطف بی حد، فیض خود را به فراوانی عطا فرمود. او فیض و رحمت را بر سر ما بارانیده است. باشد که هرگز از ستایش جلال فیض او (آیۀ ۶)، باز نایستیم.
۹-۱۰ از طریق مکاشفه عیسی مسیح، خدا سرّ ارادۀ خود را به ما شناسانید. ارادۀ خدا این است کههمه چیز را خواه آنچه در آسمانها و خواه آنچه بر زمین است، در مسیح جمع کند (آیۀ ۱۰). یعنی اینکه مقصود خدا این است که تمام جهان خلقت مسیح را پادشاه و خداوند خود بخوانند (فیلیپیان ۲: ۹-۱۱؛ کولسیان ۱: ۱۵-۲۰ را مشاهده کنید).
اراده خدا چه موقع به وقوع خواهد پیوست؟ آن زمان که زمانها به کمال رسد و انتظام کمال زمانها انجام شده باشد. آن زمانی را خدا از پیش مقرر فرموده است و فقط اوست که از آن وقت با خبر می باشد.
پولس چه دیدِ باز و پهناوری دارد! در نظر پولس، نقشۀ خدا از پیش از خلقت عالم تا انتظام کمال زمانهاگسترش یافته است. هرچه در آسمان زمین است در این بینش و نقشه الهی وجود دارد. زمانی که پولس این کلمات را می نوشت، خود در زندان بود و چشمانش چیزی فراتر از دیوارهای زندان را نمی دید! ولی به قدرت روح القدس، او قادر بود پهناوری حکمت خدا و گستردگی نقشۀ او را ببینند.
امکان دارد ما نیز در شرایط سخت و تنگناها قرار بگیریم. ولی بایستی چشمان روحانی خود را به سوی نقشه و بینش خدا باز کنیم تا اینکه وسعت ارادۀ خدا و قدرت بی همتای او را که از محدودیتهای ما بسیار فراتر است مشاهده کنیم. سِرّ این است: خدا پسریگانۀ خود را به این جهان فرستاد تا ما فدیه و آمرزش گناهان را از او دریافت کنیم. او عیسی را داد تا ما گناهکاران ضعیف را در برکات عظیم و پُر جلال خود سهیم گرداند.
اراده خدا چه موقع به وقوع خواهد پیوست؟ آن زمان که زمانها به کمال رسد و انتظام کمال زمانها انجام شده باشد. آن زمانی را خدا از پیش مقرر فرموده است و فقط اوست که از آن وقت با خبر می باشد.
پولس چه دیدِ باز و پهناوری دارد! در نظر پولس، نقشۀ خدا از پیش از خلقت عالم تا انتظام کمال زمانهاگسترش یافته است. هرچه در آسمان زمین است در این بینش و نقشه الهی وجود دارد. زمانی که پولس این کلمات را می نوشت، خود در زندان بود و چشمانش چیزی فراتر از دیوارهای زندان را نمی دید! ولی به قدرت روح القدس، او قادر بود پهناوری حکمت خدا و گستردگی نقشۀ او را ببینند.
امکان دارد ما نیز در شرایط سخت و تنگناها قرار بگیریم. ولی بایستی چشمان روحانی خود را به سوی نقشه و بینش خدا باز کنیم تا اینکه وسعت ارادۀ خدا و قدرت بی همتای او را که از محدودیتهای ما بسیار فراتر است مشاهده کنیم. سِرّ این است: خدا پسریگانۀ خود را به این جهان فرستاد تا ما فدیه و آمرزش گناهان را از او دریافت کنیم. او عیسی را داد تا ما گناهکاران ضعیف را در برکات عظیم و پُر جلال خود سهیم گرداند.
۱۱-۱۲ پولس در این دو آیه، پیرامون یهودیان سخن می گوید. پولس که خود یک یهودی بود، در آیۀ ۱۱ می گوید: که ما (یهودیان) در وی (عیسی مسیح) میراث او شده ایم، چنانکه پیش معین گشتیم برحسب قصد او. سپس او در آیه ۱۲ خاطر نشان می کند. که یهودیان به چه خاطر انتخاب شده بودند:تا از ما که اول امیدوار به مسیح می بودیم، جلال او ستوده شود. از قرنها پیش از ظهور مسیح، یهودیان منتظر آمدن منجی خود بودند. انبیای اسرائیل از چگونگی آمدن نجات دهنده و مسیح موعود، نبوتها کرده بودند. از این جهت است که پولس رسول در آیۀ ۱۲ دربارۀ یهودیان می گوید: از ما که امیدوار به مسیح می بودیم.
۱۳ اینک پولس افسسیان غیر یهودی را مورد خطاب قرار می دهد و می گوید: «خدا برای شما نیز هدف و نقشه ای دارد. او شما را هم در مسیح قرار داده است». افسسیان نیز فرصت نجات یافتن و دریافت بخشایش گناهان را دارند. نجات تنها منحصر به قوم و ملت خاصی نیست. پولس به افسسیان می گوید که آنها نیزنجات یافته اند چگونه؟ به وسیلۀ شنیدن خبر انجیل نجات و ایمان آوردن به آن بشارت. و در وی شما نیز چون کلام راستی، یعنی بشارت نجات خود را شنیدید، در وی چون ایمان آوردید،.
دلیل نجات یافتگی افسسیان چه بود؟ اینکه ایشان از روح قدوس وعده مختوم شده بودند. آنها به وسیلۀ روح‌القدس «مُهر» شده بودند. عیسی مسیح به ما وعدۀ روح‌القدس را داده است (یوحنا ۱۴: ۲۵). از این جهت است که پولس رسول می گوید که افسسیان ازروح قدوس وعده مختوم شده اند.
معنی «مختوم» شدن به روح‌القدس چه می باشد؟ در آن زمان، پادشاهان صاحب مُهر و خاتم بودند ودر پایان نامه های خود، آن مُهر را می زدند. با قرار دادن علامت و مُهر خود برآن نوشته و یا نامه، خواننده را مطمئن می کردند که آن نوشته حقیقتاً به توسط پادشاه نوشته شده است و جعلی نیست. به همین ترتیب، زمانی که ما به روح‌القدس مختوم شده باشیم، خواهیم دانست که به عیسی مسیح تعلق داریم و زیر پوشش پادشاهی مسیح هستیم.
توجه به این نکته مهم ضروروی می باشد که به جهت داشتن نشان و مُهر عیسی مسیح بر خود، توجه به دو مطلب اساسی لازم است. اول اینکه ما باید انجیل را بشنویم. دوم اینکه ما باید به عیسی مسیح ایمان بیاوریم.
دلیل نجات یافتگی افسسیان چه بود؟ اینکه ایشان از روح قدوس وعده مختوم شده بودند. آنها به وسیلۀ روح‌القدس «مُهر» شده بودند. عیسی مسیح به ما وعدۀ روح‌القدس را داده است (یوحنا ۱۴: ۲۵). از این جهت است که پولس رسول می گوید که افسسیان ازروح قدوس وعده مختوم شده اند.
معنی «مختوم» شدن به روح‌القدس چه می باشد؟ در آن زمان، پادشاهان صاحب مُهر و خاتم بودند ودر پایان نامه های خود، آن مُهر را می زدند. با قرار دادن علامت و مُهر خود برآن نوشته و یا نامه، خواننده را مطمئن می کردند که آن نوشته حقیقتاً به توسط پادشاه نوشته شده است و جعلی نیست. به همین ترتیب، زمانی که ما به روح‌القدس مختوم شده باشیم، خواهیم دانست که به عیسی مسیح تعلق داریم و زیر پوشش پادشاهی مسیح هستیم.
توجه به این نکته مهم ضروروی می باشد که به جهت داشتن نشان و مُهر عیسی مسیح بر خود، توجه به دو مطلب اساسی لازم است. اول اینکه ما باید انجیل را بشنویم. دوم اینکه ما باید به عیسی مسیح ایمان بیاوریم.
۱۴ روح القدس، هم روح خدا است وهم روح مسیح. می توان گفت که روح‌القدس یکی از شخصیتهای خدا می باشد. خدا به توسط روح القدس، وارد قلب و زندگی ما می شود به وسیلۀ روح‌القدس ما گوشه ای از بهشت را مشاهده می کنیم. روح‌القدس بیعانۀ میراث ما را به ما داده است. ولی این بیعانه بخشش کوچکی از برکاتی است که خدا برای ما در نظر گرفته است. باید بدانیم که ما در این عالم برکات سماوی را به طور کامل دریافت نخواهیم نمود. ما در این جهان حاضر، میراث کامل سماوی را نخواهیم دید. از این جهت است که روح‌القدس بیعانۀ میراث ما را به ما داده است. با دادن این بیعانه، خداوند میراث کامل ما را تضمین کرده است. با دریافت روح‌القدس که بیعانۀ ما می باشد، مطمئن خواهیم بود که در آینده تمامی میراث به ما داده خواهد شد (رومیان ۸: ۱۶-۱۷؛ دوم قرنتیان ۱: ۲۲ را مشاهده کنید).
پولس دربارۀ میراث آسمانی ما سخن می گوید و به ما یادآور می شود که آن میراث آسمانی و این هدایا و برکاتی را که الان داریم، به یک دلیل به ما داده شده است: تا جلال او (خدای پدر در عیسی مسیح)ستوده شود. توجه داشته باشیم که پولس رسول این عبارت «ستایش جلال خدا» را سه مرتبه تکرار کرده است (آیات ۶، ۱۲، ۱۴). همچنین می بینیم که پولس رسول عبارت «اراده» را سه مرتبه در آیات ۵، ۹، ۱۱ تکرار کرده است. پولس می خواهد که براین حقیقت تأکید کند که خدا همۀ کارها را برحسب خشنودی ارادۀ خود و به خاطر ستایش جلال خویش انجام می دهد. در اینجا متوجه می شویم که هدف و منظور خدا برای زندگی ما چیست. ما برحسب خشنودی ارادۀ خدا برگزیده شده ایم که به او ایمان آوریم تا اینکه به وسیلۀ ما جلال او ستوده گردد.
انسانهای دنیوی می گویند: «من برحسب اراده و میل خودم زندگی خواهم کرد. وتمامی تلاش خود را جهت نفع خود و جلال دادن خود صرف می کنم.» ولی ایماندار می گوید: «من براساس نقشه های خدا زندگی خواهم کرد و برای جلال او زیست خواهم نمود» چقدر بین این دو تفاوت هست!
پولس دربارۀ میراث آسمانی ما سخن می گوید و به ما یادآور می شود که آن میراث آسمانی و این هدایا و برکاتی را که الان داریم، به یک دلیل به ما داده شده است: تا جلال او (خدای پدر در عیسی مسیح)ستوده شود. توجه داشته باشیم که پولس رسول این عبارت «ستایش جلال خدا» را سه مرتبه تکرار کرده است (آیات ۶، ۱۲، ۱۴). همچنین می بینیم که پولس رسول عبارت «اراده» را سه مرتبه در آیات ۵، ۹، ۱۱ تکرار کرده است. پولس می خواهد که براین حقیقت تأکید کند که خدا همۀ کارها را برحسب خشنودی ارادۀ خود و به خاطر ستایش جلال خویش انجام می دهد. در اینجا متوجه می شویم که هدف و منظور خدا برای زندگی ما چیست. ما برحسب خشنودی ارادۀ خدا برگزیده شده ایم که به او ایمان آوریم تا اینکه به وسیلۀ ما جلال او ستوده گردد.
انسانهای دنیوی می گویند: «من برحسب اراده و میل خودم زندگی خواهم کرد. وتمامی تلاش خود را جهت نفع خود و جلال دادن خود صرف می کنم.» ولی ایماندار می گوید: «من براساس نقشه های خدا زندگی خواهم کرد و برای جلال او زیست خواهم نمود» چقدر بین این دو تفاوت هست!
دعا و شکر گزاری (۱: ۱۵-۲۳)
۱۵-۱۶ هرچند که پولس این نامه را دو هزار سال پیش وبرای افسسیان نوشته است، ولی این رساله برای ما نیز حاوی پیامی مهم است. در اینجا، دعای پولس فقط برای افسسیان نیست بلکه برای ما نیز هست.
اگرپولس امروز زنده بود آیا او خبر ایمان و محبّت ما نسبت به مقدسین را می شنید؟ آیا او دلیلی برای شکر گزاری می داشت؟
۱۵-۱۶ هرچند که پولس این نامه را دو هزار سال پیش وبرای افسسیان نوشته است، ولی این رساله برای ما نیز حاوی پیامی مهم است. در اینجا، دعای پولس فقط برای افسسیان نیست بلکه برای ما نیز هست.
اگرپولس امروز زنده بود آیا او خبر ایمان و محبّت ما نسبت به مقدسین را می شنید؟ آیا او دلیلی برای شکر گزاری می داشت؟
۱۷ پولس رسول در دعای خود برای افسسیان (و برای ما) از خدا چه طلب می کند؟ او دعا می کند کهروح حکمت و کشف به ایمانداران عطا شود. ما انسانها برای شناخت خدا نیاز مبرمی به حکمت داریم وحکمت روحانی و مکاشفه همیشه از سوی خدا بدست می آید و نه از طرف دنیا و انسان.
پولس از خدا می خواهد که به خاطر این حکمت و معرفت روحانی، ایمانداران افسس سه نکتۀ مهم را درک نمایند: اول اینکه بدانند که امید دعوت ایشان چه می باشد (آیۀ ۱۸)؛ دوم اینکه دولت جلال میراث خدا را درک نمایند (آیه ۱۸)؛ سوم اینکه به عظمت بی نهایت قوت او نسبت به ما مؤمنین(آیۀ ۱۹) پی ببرند.
پولس از خدا می خواهد که به خاطر این حکمت و معرفت روحانی، ایمانداران افسس سه نکتۀ مهم را درک نمایند: اول اینکه بدانند که امید دعوت ایشان چه می باشد (آیۀ ۱۸)؛ دوم اینکه دولت جلال میراث خدا را درک نمایند (آیه ۱۸)؛ سوم اینکه به عظمت بی نهایت قوت او نسبت به ما مؤمنین(آیۀ ۱۹) پی ببرند.
۱۸ آن امید دعوت او چیست؟ ما برای چه امیدی دعوت شده ایم؟ پولس شرح داده است که امیدی که برای ما آن دعوت شده ایم، امید آزادی از گناه می باشد؛ امید به فرزندی خدا؛ امید به ماندن در عیسی مسیح و دریافت میراث جاودانی ما. خدا از ما دعوت کرده است تا این امید دریافت نماییم.
این جلال میراث که خدا وعدۀ آن را به ما داده است چیست؟ ما بیعانۀ آن میراث پرجلال، یعنی روح‌القدس را دریافت داشته ایم (آیۀ ۱۴). ما باقی ماندۀ میراث پرجلال مان را در بهشت دریافت خواهیم نمود. مهم ترین بخش آن میراث، خود خداست. ما خواهیم توانست که تا ابد نزد خدا زندگی کنیم. واز مصاحبت کامل عیسی مسیح مملو گردیم. به علاوه، ما به شباهت عیسی مسیح در خواهیم آمد (اول بوحنا ۳: ۲) و با مسیح سلطنت خواهیم نمود (دوم تمیوتائوس ۲: ۱۲).
این جلال میراث که خدا وعدۀ آن را به ما داده است چیست؟ ما بیعانۀ آن میراث پرجلال، یعنی روح‌القدس را دریافت داشته ایم (آیۀ ۱۴). ما باقی ماندۀ میراث پرجلال مان را در بهشت دریافت خواهیم نمود. مهم ترین بخش آن میراث، خود خداست. ما خواهیم توانست که تا ابد نزد خدا زندگی کنیم. واز مصاحبت کامل عیسی مسیح مملو گردیم. به علاوه، ما به شباهت عیسی مسیح در خواهیم آمد (اول بوحنا ۳: ۲) و با مسیح سلطنت خواهیم نمود (دوم تمیوتائوس ۲: ۱۲).
۱۹ خدا ما را دعوت نمود و با این دعوت الهی، زندگی مسیحی ما آغاز شد. در پایان زندگی خود، عیسی مسیح، میراث پرجلال ما را به ما خواهد بخشید. ودر این فاصله، خداوند ما را به کمک عظمت بی نهایت قوت او نسبت به ما مؤمنین برحسب عمل توانایی قوت او محافظت می نماید. قوت خدا بی حد و نهایت است و این قوت بی نهایت عظیم اوست که ما را در زندگی مسیحی مان توانایی خواهد بخشید.
۲۰-۲۱ خدا چه قدرت بزرگ و عظیمی دارد به وسیلۀ قدرت خدا بود که عیسی مسیح از مردگان قیام کرد. با این قدرت است که عیسی مسیح در آسمان بالاتر از هر ریاست و قدرت و قوت و سلطنت و هر نامی که خوانده می شود پادشاهی می کند (آیۀ ۲۱). او مافوق شیطان است. عیسی مسیح مافوق قدرتهای شیطانی و شریر سلطنت می کند. او برمرگ و شرارت پیروز است. او برهر چیز در آسمان و چه بر زمین چه گذشته و چه آینده حکومت می کند. او امروز پادشاه است و تا ابد نیز سلطان و خداوند عالم باقی خواهد ماند.
آیا ممکن است که کسی به قوت و نیروی انسانی خویش، مرده را زنده کند؟ نه. ولی خدا قادر است این عمل را انجام دهد. برای خدا هیچ کاری محال نیست (مرقس ۱۰: ۲۷). و همان قدرتی که عیسی مسیح را از مردگان برخیزانید، ما را در زندگی روحانی مان کمک خواهد کرد. به وسیلۀ همان قوت بود که خدا ما را که در گناهان خود مرده بودیم (افسسیان ۲: ۱)، زنده ساخت (افسسیان ۲: ۴-۵) و این قوت خدا به وسیلۀ روح القدس، هر روزه در اختیار ما قرار دارد و ما را در امر اطاعت از خدا یاری می دهد. پس بیایید هر روز از خدا بخواهیم که به ما یاری داده ما را قوت عطا کند.
آیا ممکن است که کسی به قوت و نیروی انسانی خویش، مرده را زنده کند؟ نه. ولی خدا قادر است این عمل را انجام دهد. برای خدا هیچ کاری محال نیست (مرقس ۱۰: ۲۷). و همان قدرتی که عیسی مسیح را از مردگان برخیزانید، ما را در زندگی روحانی مان کمک خواهد کرد. به وسیلۀ همان قوت بود که خدا ما را که در گناهان خود مرده بودیم (افسسیان ۲: ۱)، زنده ساخت (افسسیان ۲: ۴-۵) و این قوت خدا به وسیلۀ روح القدس، هر روزه در اختیار ما قرار دارد و ما را در امر اطاعت از خدا یاری می دهد. پس بیایید هر روز از خدا بخواهیم که به ما یاری داده ما را قوت عطا کند.
۲۲-۲۳ خدای پدر همه چیز را زیر پایهای او (مسیح) نهاد یعنی اینکه او را برهمه چیز تسلط بخشید (آیۀ ۲۲). زمانی که ما خود را تحت فشار گناه حس میکنیم و از شدت ضعف و شک احساس درماندگی می کنیم، خوبست به یاد داشته باشیم که همۀ این چیزها زیر پایهای او نهاده شده است. واگر مسیح برهمه چیز تسلط دارد، او به ما کمک خواهد کرد و آن مسائل را زیر پایهای ما نیز قرار خواهد داد!
پولس در ادامه می گوید: مسیح سَرهمه چیز است او سَرِپ کلیسا می باشد. پولس رسول بار دیگر در افسسیان ۵: ۲۳، یادآور می گردد که عیسی مسیح سرکلیسا است و کلیسا بدن عیسی مسیح می باشد (آیۀ ۲۳). اگر کلیسا بدن مسیح است، طبیعتاً ما ایمانداران اعضای آن بدن محسوب می شویم (رومیان ۱۲: ۴-۵؛ اول قرنتیان ۱۲: ۱۲، ۱۲: ۲۷ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
کلیسا، پُری عیسی مسیح است. همانگونه که یک حکومت، پُری یک حاکم است، به همان ترتیب کلیسا نیز محل حکومت مسیح و پُری او می باشد. مسیح همه را درهمه پُر می سازد (آیۀ ۲۳). واز پُری او جمیع ما بهره یافتیم و فیض به عوض فیض (یوحنا ۱: ۱۶). این امر نباید باعث تعجب ما گردد، زیرا که عیسی مسیح، خدا و پادشاه کُل عالم است (یوحنا ۱۰: ۳۰؛ کولسیان ۱: ۱۵-۲۰؛ و مقالۀ عمومی: « عیسی مسیح » را مشاهده کنید).
پولس در ادامه می گوید: مسیح سَرهمه چیز است او سَرِپ کلیسا می باشد. پولس رسول بار دیگر در افسسیان ۵: ۲۳، یادآور می گردد که عیسی مسیح سرکلیسا است و کلیسا بدن عیسی مسیح می باشد (آیۀ ۲۳). اگر کلیسا بدن مسیح است، طبیعتاً ما ایمانداران اعضای آن بدن محسوب می شویم (رومیان ۱۲: ۴-۵؛ اول قرنتیان ۱۲: ۱۲، ۱۲: ۲۷ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
کلیسا، پُری عیسی مسیح است. همانگونه که یک حکومت، پُری یک حاکم است، به همان ترتیب کلیسا نیز محل حکومت مسیح و پُری او می باشد. مسیح همه را درهمه پُر می سازد (آیۀ ۲۳). واز پُری او جمیع ما بهره یافتیم و فیض به عوض فیض (یوحنا ۱: ۱۶). این امر نباید باعث تعجب ما گردد، زیرا که عیسی مسیح، خدا و پادشاه کُل عالم است (یوحنا ۱۰: ۳۰؛ کولسیان ۱: ۱۵-۲۰؛ و مقالۀ عمومی: « عیسی مسیح » را مشاهده کنید).
