راهبران را مسیح به کلیسا می بخشد، یعنی رسولان، انبیا و مبشرین، شبانان و معلمان را )افسسیان ۶
28 ( و روح القدس عطایای خاص و : 11 (. خدا خادمان بسیاری در کلیسا مقرر کرده )اول قرنتیان 12
قدرت لازم را می بخشد تا خادمان و ایمانداران قادر باشند کاری را که به آنان سپرده شده، انجام دهند
3 : )اول قرنتیان 12 -.) 11
در کتاب مقدس مطالبی دربارۀ شماسان، کشیشان، اسقفان و شوراهای کلیسایی نوشته شده است. چگونه
تمامی این رهبران و گروهها با یکدیگر کار و خدمت کرده اند؟ چگونه کلیسا تا کنون اداره شده است؟
رهبری کلیسا در کتاب مقدس
11 پولس رسول در مورد انواع رهبران سخن می گوید که در میان آنها، رسولان رتبه : در افسسیان ۶
دوازده رسول .» کسی است که فرستاده شده « در زبان یونانی به معنی » رسول « نخست را دارند. واژۀ
13 : نخستین را عیسی شخصا برگزید )مرقس 3 -12 (. آنان نقشی منحصر به فرد داشتند و شاهد
21 : خدمت، مرگ، قیام و صعود عیسی بودند )اعمال 1 -22 (. پولس خود را بر این اساس رسول
1 : می داند که مسیح قیام کرده را دیده است )اول قرنتیان 2 -۲ :1۲ ، 2 -11 (. این رسولان اغلب از
مکانی به مکانی دیگر می رفتند و کلیساهای جدیدی را بنا می نهادند. آنان تعالیمی را که اکنون در عهد
جدید به دست ما رسیده است، به کلیساها می دادند و در امور روحانی بالاترین اقتدار را داشتند. با
۲ : وجود این، کتاب مقدس اشخاصی چون برنابا )اول قرنتیان 2 -۴ (، یعقوب برادر عیسی )غلاطیان
۴ :2 ،1 : 12 (، سیلاس و تیموتائوس )اول تسالونیکیان 1 :1 -3 (، و نیز چند شخص دیگر را رسول
.)2 : 3، مکاشفه 2 : می خواند )رومیان 1۴
11 ، در فهرستی که پولس از انواع رهبران ارائه می دهد، انبیا در مرتبه بعدی قرار : در افسسیان ۶
گرفته اند. همانند انبیای عهد عتیق، خدا به آنان پیام می داد؛ ایشان این پیام را مستقیما از خدا می گرفتند
: 32 (. پیام ایشان کلامی بود تشویق آمیز، تقویت کننده و تسلی بخش )اعمال 1۲ : )اول قرنتیان 1۶
12 :21 ،28 : 31 (. گاه نیز پیامشان، پیشگویی آینده بود )اعمال 1۲ ،3 : 32 ؛ اول قرنتیان 1۶ -.) 11
8 : در اول قرنتیان 12 -12 ، نبوت به عنوان یکی از عطایای روح القدس برای ایمانداران ذکر شده
است. پولس رسول تعلیم می دهد که جماعت ایمانداران باید درستی پیام انبیا را بیازمایند )اول قرنتیان
22 :1۶ -33 (. در کلیسای اولیه تعداد این گونه انبیا فراوان بود؛ در میان ایشان هم زن دیده می شد و هم
23 : مرد )اعمال 11 -2 :21 ،32 :1۲ ،1 :13 ، 28 -۶ : 12 ؛ اول قرنتیان 11 -: ۲ ؛ اول تیموتائوس ۶
.)1۶
کسی که « 11 ، مبشرین در رتبه سوم قرار گرفته اند. مبشر یعنی : در فهرست پولس در افسسیان ۶
فیلیپس، که جزو هفت شماس نخستین بود، مبشر نیز خوانده شده است )اعمال .» خبر خوش را می گوید
8(. او خصوصا این قابلیت را داشت که انجیل یا خبر خوش را در مکانهای جدید و برای مردمان :21
۲ : جدید بیان کند )اعمال 8 -2۴ :8 ، 8 -خوانده شده است، اما به » رسول « ۶2 (. تیموتائوس نیز اگر چه
.)۲ : او گفته شده که عمل مبشر را به جا آورد )دوم تیموتائوس ۶
در آخر فهرست پولس ذکر شده اند؛ آنان رهبرانی بودند که کار شبانی، » معلمان « و » شبانان «
مشاوره، موعظه و تعلیم را در کلیسا انجام می دادند.
1 : کلیسا از همان ابتدا میسیونرهایی را به اطراف و اکناف می فرستاد )اعمال 13 -،32 ،22 :1۲ ، 3
می باشد، برخی مسیحیان » کسی که فرستاده شده « به معنی » رسول « 23 (. از آنجا که واژۀ :18
معتقدند که میسیونرهای دوره های معاصر، رسول هستند، خصوصا کسانی که کلیساهای جدید تاسیس
می کنند. عده ای دیگر از میسیونرها بیشتر خدمت بشارت یا تعلیم دارند؛ شاید هم بتوان گفت که
32
» هدف کلیسا « : مسیونرها کلا طبقه دیگری از خدمات رهبری را تشکیل می دهند )به مقالۀ عمومی
مراجعه شود(.
: نخستین بار در مورد رهبران کلیسای اورشلیم بکار رفته است )اعمال 11 » شیخ « یا » کشیش « واژۀ
32 (. وظیفه ایشان اداره و رهبری یک کلیسای محلی بود. پولس و برنابا، در پایان نخستین سفر
23 (. در : بشارتی شان، در کلیساهایی که قبلا تاسیس کرده بودند، کشیشانی گماردند )اعمال 1۶
اورشلیم رسولان همراه با مشایخ خدمت می کردند؛ هم پطرس و هم یوحنا خود را پیر یا شیخ می نامند
به این معنی نیست که اینان » شیخ « یا » کشیش « 1؛ دوم و سوم یوحنا(. بنابراین، واژۀ : )اول پطرس ۲
در کلیسا عهده دار خدمت دیگری نیستند. مشایخ باید در زمینه هایی چون حل و فصل مسائل کلیسا )اول
28 : 13 (، شبانی و محافظت از آن )اعمال 22 : تیموتائوس ۲ -1 : 31 ؛ اول پطرس ۲ -۶ (، تدهین
1۶ ( خدمت کنند. برخی دیگر نیز باید به کار تعلیم و موعظه می پرداختند : بیماران با روغن )یعقوب ۲
.)13 : )اول تیموتائوس ۲
واژه ای است که پولس رسول در نامه های آخر خود به کار می گیرد. این واژه به معنی » اسقف «
1( و در اول تیموتائوس : است. پولس در کلیسای فیلیپی به اسقفان اشاره می کند )فیلیپیان 1 » ناظر «
باب سوم و تیطس باب اول ویژگیهای اسقفان را برمی شمارد.
برخی علمای مسیحی نظرشان این است که واژه های شیخ، کشیش، و اسقف، به خدمت واحدی اشاره
به خدمت یا کاری که توسط آن مقام » اسقف « به مقام و واژۀ » شیخ « می کنند. آنان معتقدند که واژۀ
28 استناد می کنند که در آنجا پولس با گروهی از ،13 : انجام می شود، اشاره دارد. آنان به اعمال 22
1 : مشایخ سخن می گوید و ایشان را اسقف خطاب می کند. در اول پطرس ۲ -2 نیز پطرس از مشایخ
می خواهد تا خدمت نظارت یا اسقفی را انجام دهند.
گروهی از علمای مسیحی نیز بر این عقیده اند که مشایخ و اسقفان از همان ابتدا خدماتی متفاوت در
کلیسا داشتند. آنان به دو فهرست مجزای ویژه گیها اشاره می کنند که در باب اول تیطس دیده می شود
که فهرست کوتاهتر در مورد مشایخ یا کشیشان و فهرست بلندتر در مورد اسقفان است و در ابتدای هر
۲ : فهرست نیز واژۀ بی ملامت قرار دارد )به تیطس 1 -2 مراجعه کنید(. آنان همچنین به دو قسمت
1 : مجزا در مورد اسقفان و کشیشان در اول تیموتائوس 3 -13 : 3 و ۲ -22 استناد می کنند. از این
13 (. اما : قسمت ها چنین معلوم می شود که فقط برخی از کشیشان تعلیم می دادند )اول تیموتائوس ۲
2(. این علما بر این : فرض بر این است که همه اسقفان باید راغب به تعلیم باشند )اول تیموتائوس 3
عقیده اند که تمام اسقفان کشیش بودند، اما تمام کشیشان اسقف نبودند. به عبارت دیگر، برخی از
کشیشان به مقام اسقفی رسیده بودند، و سایر کشیشان معاونان اسقف بودند.
1 : 8(. در اعمال ۴ : نیز وجود داشتند )اول تیموتائوس 3 » شماسان « در کلیسا -۴ به نخستین شماسان
می باشد. شماسان انتخاب می شدند تا به » کسی که خدمت می کند « اشاره شده است. واژۀ شماس به معنی
مسائل روزمره و دنیایی کلیسا رسیدگی کنند و از فقیران و بیماران دستگیری کنند. پولس رسول در
8 : اول تیموتائوس 3 -13 ، ویژگیهای شماسان را برمی شمارد. اگر چه شماسان بیشتر کارهای عادی و
روزمره کلیسا را انجام می دادند، اما در ملاک انتخاب آنان، برخورداری از حکمت و پر بودن از
8 ،۲ : 3(. برای مثال، استیفان )اعمال ۴ : روح القدس بود )اعمال ۴ -:8 ،۴ : 12 ( و فیلیپس )اعمال ۲
۶-8 ( هر دو شماسانی بودند که خدامات روحانی بزرگی را نیز بر دوش داشتند.
ما باید این موضوع را به یاد داشته باشیم که اگر چه به رهبران کلیسا به شکل خاص اقتدار و مسئولیت
داده شده است، اما همه اعضای کلیسا باید پیوسته در مورد مسیح به دیگران شهادت دهند و در خدمت
33
خدا به خادمین کمک کنند.
اداره کلیسا
در طول تاریخ کلیسا، چهار شیوه عمده برای اداره کلیسا وجود داشته است. تفاوت این شیوه ها در این
) است که عملا چه کسی در مصدر امور قرار دارد. بالاترین مرجع تصمیم گیری در کلیسا می تواند: 1
اسقفی باشد که بر تعدادی کلیسای محلی نظارت دارد؛ 2( گروهی از مشایخ باشند که بر کلیسایی محلی
یا مجموعه ای از کلیساها نظارت دارند؛ 3( شبانی باشد که رهبری کلیسای محلی خود را در دست
دارد؛ ۶( کل جماعت ایمانداران یک کلیسا باشند که خودشان بر امور کلیسایشان نظارت داشته، آن را
نیز اداره می کنند. هر چهار شیوه اداره کلیسا بر اساس آیات خاصی از کتاب مقدس شکل گرفته اند. و
می توان گفت که هر یک از الگویی خاص که در کتاب مقدس وجود دارد، پیروی می کنند.
مسیحیانی که متعلق به کلیساهایی هستند که در آنها بالاترین مرجع قدرت اسقف است، ادعا می کنند که
ادامه دهنده نظامی هستند که از دوران رسولان وجود داشته است. رسولان وظیفه نظارت بر کلیساهای
1۶ : متعدد و نیز کشیشان و مشایخشان را بر عهده داشتند )اعمال 8 -23 (، و حتی در :1۶ ، 13
و اقتدار و مرجعیت خود را بر آنها اِعمال ،» داوری نموده « ،» حکم کرده « صورت لزوم بر کلیساها
1 :2 ،3 : می کردند )اول قرنتیان ۲ -1 : 2 ؛ دوم قرنتیان 12 -: 1۶ ؛ تیطس 1 : 11 ؛ دوم تسالونیکیان 3
۲(. این مسیحیان به نقش تیموتائوس و تیطس در کلیسا اشاره می کنند که همانند نقش اسقف بود. ایشان
توسط پولس رسول انتخاب شده بودند تا بر کلیساهای افسس و کرت، نظارت و رهبری داشته باشند
12 :۲ ؛3 : )اول تیموتائوس 1 -12 (. آنان همچنین به اهمیت شوراهای کلیسایی Smiley colonthree ،۲ : 22 ؛ تیطس 1
در اورشلیم اشاره می کنند )اعمال بابهای 11 و 1۲ (، که در آنها پطرس و یعقوب نقش رهبری کننده
داشتند و احکامی صادر می کردند. تحت حاکمیت اسقفان، کلیساهای محلی از شبانان، مشایخ و شماسان
برخوردار بودند، اما قدرت اصلی در دست اسقف بود.
مسیحیانی که متعلق به کلیساهایی هستند که در آنها قدرت در دست گروهی از رهبران محلی است، بر
این عقیده اند که رسولان فقط برای قرن اول در کلیسا مقرر شده بودند؛ از نظر ایشان، نظام رهبری
۲(. از دیدگاه ایشان، واژه های : 23 ؛ تیطس 1 : مشایخ، شیوۀ ثابت ادارۀ امور کلیسا است )اعمال 1۶
به منصب واحدی اشاره دارند. در این کلیساها، برخی مشایخ وظیفه رهبری را » اسقف « و » شیخ «
13 (. از نظر ایشان، گروهی از شماسان : دارند و برخی دیگر، وظیفه تعلیم دادن را )اول تیموتائوس ۲
نیز می توانند وجود داشته باشند. بسیاری از این کلیساها، بخشی از ساختار سازمانی هستند که در آن
گروهی بزرگتر از مشایخ، بر تعدادی از کلیساها نظارت دارند یا اینکه مشایخ کلیساهای متعدد با
یکدیگر جمع می شوند و در مورد مسائلی که می تواند بر کل کلیساهایشان تاثیر گذار باشد، تصمیم
گیری می نمایند.
در شیوۀ سوم رهبری کلیسا، اداره امور در دست یک کشیش یا شبان است. این کلیساها بر استقلال و
خود مختاری کلیسای محلی تاکید می کنند و اعتقا ندارند که لازم است کسی خارج از کلیسای محلی
شان، بر امور آن نظارت داشته باشد. اگر چه این کلیساها ممکن است دارای گروهی از مشایخ و
شماسان باشند که در اداره امور کلیسا به شبان کمک کنند، اما در نهایت شبان در راس امور قرار
دارد. این کلیساها به نمونه پولس اشاره می کنند که در طی سفر بشارتی خود، مدتی در کلیسایی توقف
می کرد و گاه چند سال در آنجا موعظه کرده و تعلیم می داد. در این مدت، وی در آن کلیسای محلی از
،11 : اقتدار کامل برخوردار بود. پولس بارها در کلیساهای مختلف مدتی را بسر می برد )اعمال 18
11 :۶ ،3 :1 ،12 :12 -) 1۶
34
در شکل چهارم رهبری کلیسا، اداره امور کلیسا در دست تمامی اعضای کلیسا قرار دارد. اگر چه این
گروه چهارم در مستقل بودن کلیسای محلی با گروه سوم هم نظرند، اما از این نظر با گروه سوم
اختلاف نظر دارند که معتقدند یک فرد نباید بر دیگر ایمانداران ریاست کند. مسیحیانی که چنین
18 (، و : کلیسا است )کولسیان 1 » سر « دیدگاهی دارند به این موضوع اشاره می کنند که فقط عیسی
8 : نخوانیم )متی 23 » معلم « یا ،» پدر « ،» پیشوا « نیز اینکه عیسی به ما حکم کرده که کسی را -.) 12
12 (. این مسیحیان همچنین : 2؛ مکاشفه ۲ : انگاشته شوند )اول پطرس 2 » کاهن « همه مسیحیان باید
: 3(، تعلیم )اول قرنتیان 1۶ : به آیاتی اشاره می کنند که تمامی کلیسا در امر انتخاب رهبران )اعمال ۴
۶ : 1۴ ؛ اول قرنتیان ۲ : 2۴ ( و تادیب و تنبیه خاطیان نقش دارند )متی 18 -.)۴ : ۲ ؛ دوم قرنتیان 2
بنابراین، این کلیساها جلسات عمومی دارند که در آنها همه اعضا در مورد موضوعات مهم، رای
می دهند. این کلیساها ممکن است شبانی داشته باشند که در اکثر اوقات، عهده دار تعلیم و موعظه
می باشد، اما در مورد کل امور کلیسا، اقتدار در دست او نیست. برخی از این کلیساها هیات رهبری
خاصی ندارند، اما وظیفه موعظه و تعلیم را در بین برخی اعضای کلیسا که می توانند این وظایف را
انجام دهند، تقسیم می کنند.
انتخاب رهبران
1 : ویژگیهای اسقفان، کشیشان و شماسان در اول تیموتائوس 3 -۲ : 13 ، تیطس 1 -1 : 2 ، و اعمال ۴ -۴
بیان شده است؛ بنابراین دیگر در اینجا به این ویژگیها نمی پردازیم. برای بررسی بیشتر این ویژگیها به
تفاسیر مربوط به این آیات مراجعه کنید. اما در اینجا نکاتی چند در مورد موضوع چگونگی انتخاب
رهبران ذکر می کنیم.
23 ( و یا : در زمان رسولان مسیح، در کلیساهای تازه تاسیس، رهبران توسط خود رسولان )اعمال 1۶
1 : توسط همکاران ایشان همچون تیموتائوس و تیطس منصوب می شدند. شماسانی که در اعمال ۴ -۴
به آنها اشاره شده است، توسط مردم انتخاب شدند، پولس و برنابا نیز توسط روح القدس و به واسطه
1 : نبوت انبیا برگزیده شدند )اعمال 13 -3 (. در یک مورد نیز، برای یافتن جایگزین به جهت یهودای
23 : خیانتکار، کلیسا به قرعه متوسل شد )اعمال 1 -2۴ (. کلیسای اولیه اغلب برای انتخاب اشخاص
برای خدمات و سمت های مختلف، روزه می گرفت و دعا می کرد، سپس بر کسانی که انتخاب شده
1 :13 ، بودند، دست می گذاشتند )اعمال ۴:۴ -۲:22 (. اغلب، ،1۶ : 23 ، اول تیموتائوس ۶ :1۶ ، 3
1 : پیش از این دست گذاری افراد برای خدمت، نبوت نیز می شد )اعمال 13 -: 3 ؛ اول تیموتائوس 1
.)1۶ :۶ ،18
پس از رحلت رسولان مسیح، کلیساهای مختلف از سنن مختلفی پیروی کردند. در کلیساهایی که تحت
نظارت اسقفان بودند، برای اینکه شخصی جزو رهبران کلیسا شود، پشت سر گذاشتن یک دورۀ تعلیم
و مطالعه ضرورت داشت. در این کلیساها، تنها اسقفان می توانستند رهبران جدید را منصوب کنند و
ایشان این کار را با دعا و نهادن دستها انجام می دادند.
کلیساهایی که توسط گروهی از مشایخ یا کشیشان اداره می شدند، اغلب به اعضای کلیسا اجازه می دادند
تا در انتخاب رهبران به جهت خدمت، نقشی داشته باشند، اما باز هم این مشایخ و کشیشان بودند که
می توانستند این اشخاص را به جهت خدمت منصوب کنند؛ ایشان این کار را با دعا و نهادن دستها انجام
می دادند.
کلیساهایی که توسط یک شبان اداره می شدند، ااغلب توسط همان شبان تاسیس شده بودند. معمولا چنین
شبانی قبلا تعلیمات لازم را گذرانده و در جایی دیگر به خدمت منصوب شده بود. چنین شبانانی
35
خودشان اشخاصی را برای معاونت انتخاب می کردند، یا هنگامی که باید آن کلیسا را ترک می کردند،
خودشان جانشین خود را تعیین می کردند؛ اما معمولا از جماعت نیز در این موارد نظر خواهی می شد.
کلیساهایی که توسط اعضا اداره می شد، معمولا برای تعلیم و موعظه صاحب یک شبان بودند، اما این
شخص در جلسه عمومی اعضا و توسط رای ایشان برگزیده می شد. اگر خدمت چنین شخصی رضایت
بخش نبود، خود جماعت می توانست او را برکنار سازد. با وجود این، این کلیساها صاحب رهبرانی
ویژه نبودند، بلکه اعضایی عادی که اعضای کلیسا ایشان را انتخاب کرده بودند، بر برخی از مسائل
کلیسایی نظارت می کردند.
خلاصه
کتاب مقدس در مورد بهترین روش اداره کلیسا، به روشنی نظر نمی دهد. اگر نظری روشن و مشخص
در کتاب مقدس وجود داشت، این اشکال مختلف پدید نمی آمدند. شاید بتوان گفت که هر چهار شیوه
اداره کلیسا که در سطور فوق به آنها اشاره شد، شیوه هایی مناسبند و مسیحیان صرفا باید ببینند که با
توجه به شرایط خاص ایشان، کدام شیوه برایشان مناسب تر است.
با وجود این، دیدگاه ما در مورد نحوه اداره کلیسا هر چه باشد، نباید خواهر و برادر خود را به خاطر
اینکه در این مورد دیدگاهی متفاوت دارد، محکوم کنیم. بگذاریم هر کلیسا به شیوه خاص خودش اداره
شود، اما علیرغم این موضوع، مشارکت و همکاری بین ایشان ادامه داشته باشد.
کتاب مقدس به روشنی تعلیم می دهد که در همۀ شیوه های رهبری، وظیفه اعضا این است که به
؛۲ : 12 (، و از ایشان اطاعت کنند )اول پطرس ۲ : رهبران خود احترام بگذارند )اول تسالونیکیان ۲
13 ؛ اول : 13 (. تعلیم رهبران باید آزموده شده، تحت بررسی قرار گیرد )اعمال 11 : عبرانیان 13
2(. اما هر اتهامی که علیه یک رهبر مطرح شود، تنها : 1؛ مکاشفه 2 : 22 ؛ اول یوحنا ۶ : قرنتیان 1۶
12 (. و بالاخره، : هنگامی باید پذیرفته شود که توسط دو یا سه شاهد مطرح گردد )اول تیموتائوس ۲
وظیفه اعضای کلیسا این است که در صورت امکان، رهبران خود را از نظر مادی نیز حمایت کنند
2 : )متی 12 -3 : 13 ؛ اول قرنتیان 2 -13 : 11 ؛ اول تیموتائوس ۲ -.) 18
نقش زنان در کلیسا
آیات اصلی
۶ – دبوره، نبیه و رهبر و داور در اسرائیل. : داوران ۶
1 :2 ،1۶ : اعمال 1 -1۴ ، ۶ -8 :21 ، 18 -2 – زنان نیز روح القدس و عطای نبوت را می یابند.
3 – احتمالا فیبی خادمه کلیسا بود و یونیاس رسول. ،1 : رومیان 1۴
3 : اول قرنتیان 11 -1۴ )خصوصا آیه ۲( – زنان دعا و نبوت می کنند.
2۴ : اول قرنتیان 1۶ -3۶ ، ۶2 )خصوصا آیات 2۴ -3۲ ( – زنان در جلسات بی نظمی ایجاد می کنند.
2۴ : غلاطیان 3 -28 – مرد و زن در نظر خدا برابرند.
11 : اول تیموتائوس 2 -1۲ – زنان نباید تعلیم دهند یا بر مردان مسلط شوند.
11 : اول تیموتائوس 3 -13 – زنان به عنوان خادمین در کلیسا خدمت می کنند.
زنان در کلیسا چه نقشی دارند؟
در طول تاریخ کلیسا، به زنان اجازه داده نشده است تا در کلیسا نقش رهبری داشته باشند و معمولا
واعظین، معلمان و شبانان مردان بوده اند. با این حال، در برخی نقاط جهان، گاهی زنان نقش رهبری
را بر عهده گرفته یا تعلیم داده اند، در چند صد سال گذشته، زنان به شکل فزاینده ای خدماتی چون
36
موعظه، تعلیم و شبانی کلیساها را بر عهده گرفته اند. این امر در زمانی به وقوع پیوسته است که در
بسیاری از جوامع نیز آزادی بیشتری به زنان داده شده است.
کتاب مقدس در مورد نقش زنان در رهبری کلیسا چه می گوید؟ پاسخ این است که کتاب مقدس جواب
صریحی به این سوال نمی دهد. بسیاری از کلیساها به زنان اجازه نمی دهند موعظه کنند یا خدمت شبانی
انجام دهند، گرچه بسیاری از همین کلیساها به زنان اجازه می دهند که به عنوان میسیونر موعظه کنند
و تعلیم دهند. از سوی دیگر امروزه، بسیاری از کلیساها به زنان اجازه می دهند تا موعظه کنند، تعلیم
دهند و حتی در سمت شبانی و اسقفی خدمت نمایند.
دعا و نبوت زنان در کلیسا
28 ، پولس رسول به روشنی می فرماید که زنان و مردان در مسیح عیسی یک هستند. : در غلاطیان 3
28 مهمترین آیه ای است که در : همه گناهکاریم و به فیض خدا نیاز داریم. در واقع، غلاطیان 3
مبارزات مسیحیان علیه برده داری در جوامع غربی، به آن استناد شده است. با وجود این، گرچه زن و
مرد در مسیح یک هستند، اما این سخن بدین معنی نیست که در همه زمینه ها کارکردهای یکسانی
دارند. زن و مرد در نظر خدا برابرند، اما ممکن است در کلیسا نقش های متفاوتی داشته باشند. به همین
شکل، اگر چه زن و شوهر هر دو باید مطیع یکدیگر باشند، اما نقش آنان در ازدواج می تواند متفاوت
21 : باشد )به افسسیان ۲ -مراجعه کنید(. » ازدواج مسیحی « : 23 و مقالۀ عمومی
باب های اول و دوم کتاب اعمال نشان می دهد که به هنگام نزول روح القدس در روز پنطیکاست بر
شاگردان که باعث شد آنان قدرت بیابند، هم زنان و هم مردان یکجا حضور داشتند. پطرس در موعظه
روز پنطیکاست، از یوئیل نبی نقل قول می کند که می گوید خدا روح خود را بر غلامان و کنیزان
28 : خواهد ریخت و پسران و دختران نبوت خواهند کرد )یوئیل 2 -1۴ : 22 ؛ اعمال 2 -18 (. در عهد
8 : ۶؛ دوم پادشاهان 22 : 22 ؛ داوران ۶ : عتیق زنان بسیاری بودند که نبوت می کردند )خروج 1۲ -
.)2
11 ، پولس رسول استدلال می کند که عطایای روح القدس به همه داده می شود و نه : در اول قرنتیان 12
۲، پولس در مورد زنانی سخن می گوید که در جلسات کلیسایی : فقط به مردان. و در اول قرنتیان 11
قرنتس نبوت می کردند. هنگامی که پولس رسول می گوید که زنانی که در جلسات کلیسایی دعا و نبوت
می کنند، باید پوشش بر سر خود داشته باشند، از کلام او به روشنی می توان نتیجه گرفت که برای زنان
دعا کردن و نبوت نمودن در جلسات کلیسایی امری پذیرفته شده بود. پولس رسول می گوید که همه باید
2۴ (؛ این سخن یقینا شامل : در جلسات کلیسایی شرکت کرده و سهمی داشته باشند )اول قرنتیان 1۶
حال زنان نیز می شود.
زنان به عنوان شماس و همکار
: بسیاری بر این عقیده اند که زنان می توانند در کلیسا خدمت شماسی انجام دهند. در اول تیموتائوس 3
8-13 ، پولس رسول در مورد مردان و شوهران سخن می گوید. آیه 11 نیز به زنان اشاره می کند. در
و دقیقا » شماسان زن « شماسان هستند یا » همسران « آیه 11 زنانی که مورد اشاره می باشند، احتمالا یا
1 چنین می فهمیم که پولس رسول : مشخص نیست پولس رسول به کدام یک اشاره دارد. از رومیان 1۴
» خادمه « زنی به نام فیبی را تحسین کرده، او را شماس یا خادمه می خواند )در ترجمه فارسی این واژه
12 و ،۴ ،3 : ترجمه شده است، اما در یونانی این واژه همان واژۀ شماس است(. در رومیان 1۴
2 : فیلیپیان ۶ -3 ، پولس به همکاران دیگری اشاره می کند که زن هستند. نام پرسکلا و شوهرش اکیلا
همیشه در کنار یکدیگر ذکر می شود و به نظر می رسد که آنان هر دو خدمت تعلیمی داشتند )اعمال
37
3، نام : 2۴ (. علاوه بر این، بسیاری از علمای مسیحی اعتقاد دارند که در رومیان 1۴ ،18 :18
به یک زن اشاره دارد )این نام یونانی، هم می تواند مونث باشد و هم مذکر(. اگر این نام به » یونیاس «
یک زن اشاره داشته باشد، آنگاه پولس یک زن را رسول می خواند.
رهبران زن
حتی اگر هم زنان در خدمت شماسی مشغول باشند، سوالی که همچنان باقی می ماند، این است که آیا
ایشان می توانند در مقام شبان، کلیسایی را رهبری کنند؟ کتاب مقدس پاسخ صریحی به این سوال
نمی دهد. در نتیجه امروزه کلیساهای مختلف در این مورد از سنن متفاوتی پیروی می کنند. بسیاری از
33 : مسیحیان به اول قرنتیان 1۶ -11 : 3۲ و اول تیموتائوس 2 -1۲ استناد می کنند که در آنها گفته شده
که زنان باید خاموش باشند و اجازه ندارند تعلیم دهند و بر شوهرشان مسلط باشند. این آیات به روشنی
در این مورد سخن می گویند؛ لذا در بسیاری از کلیساها، زنان تنها اجازه دارند به کودکان و زنان دیگر
تعلیم دهند، اما حق ندارند به مردان تعلیم دهند. تقریبا تمامی این کلیساها به زنان اجازه می دهند که در
جلسات کلیسایی دعا کنند یا شهادت دهند؛ اکثر آنها نیز به زنان میسیونر اجازه می دهند تا در کلیساهای
تازه تاسیس شده به مردان تعلیم دهند و برای ایشان موعظه کنند.
گروه دیگری از مسیحیان، این آیات را به شکل دیگری تفسیر می کنند. آنان خاطر نشان می سازند که
درست است که پولس رسول به قرنتیان می گوید که زنان باید خاموش باشند؛ اما در همان رساله به
.)۲ : ایشان می نویسد که زنان به هنگام دعا و نبوت کردن، باید سر خود را بپوشانند )اول قرنتیان 11
3۶ : بنابراین، این مسیحیان بر این عقیده اند که معنی اول قرنتیان 1۶ -3۲ نمی تواند سکوت و خاموشی
کامل زنان باشد، بلکه منظور پولس این است در طول جلسات زنان نباید نظم جلسه را برهم بزنند یا با
صدای بلند سخن بگویند. این احتمال وجود دارد که در زمان پولس، بسیاری از زنان عادت داشتند
درست در وسط جلسات از شوهرانشان سوال کرده، یا ایشان را صدا کنند.
11 : به همین شکل، مسیحیان پیرو این نظریه، در مورد اول تیموتائوس 2 -1۲ معتقدند که پولس به
تیموتائوس می گوید که زنان تعلیم نیافته نباید بر مردان مسلط باشند، بلکه باید مطیع بوده، تعلیم گیرند.
این گروه بر این عقیده اند که کلیسا می تواند تصمیم بگیرد که به زنی که تعلیم یافته و معلم خوبی است،
اقتدار تعلیم دادن بدهد. دبوره در کتاب داوران، نمونه ای از یک زن نبی است که طبق ارادۀ خدا
.)۶ : یهودیان را رهبری کرد )داوران ۶
گروه سومی از مسیحیان نیز هستند که بر این عقیده اند که سخنان پولس صرفا خطاب به تیموتائوس و
قرنتیان و کلیساهای افسس در قرن اول نوشته شده اند. آنان بر این عقیده اند که پولس هرگز این هدف
را در ذهن نداشت که این اصول در کلیساهای عصر حاضر که فرهنگی متفاوت با عصر او دارند، به
کار گرفته شوند. این گروه اشاره می کنند به اینکه پولس برده ای را نزد اربابش پس فرستاد. پولس یقینا
با انجام این کار، برده داری را تایید نمی کند، بلکه برعکس از نوع برخورد و محتوای کلامش می توان
نتیجه گرفت که او از فلیمون انتظار دارد که برده اش را آزاد کند )فلیمون 13-21 (. پولس به همه
سفارش می کند که همدیگر را در خدا ترسی اطاعت کنند؛ فقط زنان نیستند که باید عمل اطاعت را به
21 (. این مسیحیان خاطر نشان می سازند که عیسی موانع فرهنگی را درهم : جا آورند )افسسیان ۲
شکست و برای همه آزادی به ارمغان آورد. از نظر آنان، در جوامعی که قبلا به زنان آزای داده شده
است، بی ایمانان با دیدن رهبران زن در کلیسا لغزش نخواهند خورد. بنابراین، این مسیحیان اعتقاد
دارند که در کلیسا نیز باید به زنان نقش رهبری داده شود.
از آیات کتاب مقدس که به آنها اشاره شد، معلوم می شود که موضوع آنقدرها هم که در ابتدا به نظر
38
می رسد، ساده نیست. در این مورد، هر دیدگاهی که داشته باشیم، نباید اجازه دهیم که سنت کلیسایی
مان، ما را از خواهران و برادرانمان که ممکن است پیرو سنت دیگر باشند، جدا سازد. هیچ ممکن
نیست که یهود باشد یا یونانی، و نه غلام و نه آزاد، و نه مرد و نه زن، زیرا که همۀ شما در مسیح
.)28 : عیسی یک می باشید )غلاطیان 3
39
تعمید آب
آیات اصلی
12 : متی 28 -22 - ... همه امتها را شاگرد سازید ... و ایشان را به اسم اب و ابن و روح القدس تعمید
دهید.
1۴ – هر که ایمان آورده، تعمید یابد، نجات یابد. : مرقس 1۴
۲ - ... اگر کسی از آب و روح مولود نگردد، ممکن نیست که داخل ملکوت خدا شود. : یوحنا 3
38 – توبه کنید و ... به جهت آمرزش گناهان تعمید گیرید. : اعمال 2
1۴ - ... تعمید بگیر و نام خداوند را خوانده، خود را از گناهانت غسل بده. : اعمال 22
3 : رومیان ۴ -۶ – پس چونکه در موت او تعمید یافتیم، با او دفن شدیم.
23 – زیرا همه شما که در مسیح تعمید یافتید، مسیح را در بر گرفتید. : غلاطیان 3
2۲ : افسسیان ۲ -2۴ – مسیح هم کلیسا را محبت نمود ... تا آن را به غسل آب بوسیله کلام طاهر
ساخته ، تقدیس نماید.
۲ – )مسیح( ما را نجات داد به غسل تولد تازه و تازگی ای که از روح القدس است . : تیطس 3
22 - ... دلهای خود را از ضمیر بد پاشیده و بدنهای خود را به آب پاک غسل داده ، : عبرانیان 12
نزدیک بیاییم .
21 – ... که نمونه آن )یعنی نمونه آب طوفان در زمان نوح( یعنی تعمید اکنون ما را : اول پطرس 3
نجات می بخشد، بواسطه برخاستن عیسی مسیح .
تعمید آب چیست؟
تعمید آب یعنی به کار گرفتن آب بر شخص، چه بوسیله پاشیدن، یا ریختن آن بر وی، یا غوطه ور
12 به اسم اب و ابن و روح القدس انجام گیرد. : ساختن او در آن، که بنا به حکم مسیح در متی 28
یهودیان در روزگار عهد عتیق مراسمی شبیه به تعمید آب را به جا می آوردند. این مراسم، ختنۀ پسر
12 : نوزاد، در هشتمین روز پس از تولدش بود )پیدایش 13 -1۶ (. پولس رسول می گوید که ایمانداران
1 : به مسیح نباید مراسم ختنۀ جسمی را به جا آورند )اعمال 1۲ -2(. بسیاری از : 22 ؛ غلاطیان ۲
11 : دانشمندان کتاب مقدس بر این عقیده اند که معنی کولسیان 2 -12 این است که تعمید آب جایگزین
ما توسط خود مسیح مرتبط می شود که در آن » ختنۀ روحانی « ختنه جسمی شده است؛ و این مراسم به
می شود. » بیرون افکنده « طبیعت گناه آلود ما از زندگی ما
۶(. اما این تعمید : یحیای تعمید دهنده به جهت آمرزش گناهان به تعمید توبه موعظه می کرد )مرقس 1
همان تعمید مسیحی نبود. پس از مرگ و قیام مسیح، دیگر تعمید یحیی برای مسیحیان کافی محسوب
2۲ (؛ افسسیانی که قبلا تعمید یحیی را یافته بودند، مجددا به نام خداوند عیسی : نمی شد )اعمال 18
1 : تعمید گرفتند )اعمال 12 -.)۲ : 3 (. اما تنها یک تعمید مسیحی وجود دارد )افسسیان ۶
13 : خود عیسی به دست یحیی در رود اردن تعمید گرفت )متی 3 -13 (. اگر چه عیسی عاری از گناه
1۲ (. در واقع پس : بود و نیازی به توبه نداشت، تعمید گرفت تا تمام عدالت را به کمال برساند )متی 3
.)12 : از تعمید او در آب، روح القدس بر او نازل شد و به او برای خدمت قدرت بخشید )مرقس 1
۲2 (. تعمید مرگ عیسی و قیام او، بنیان تعمید : نامید )لوقا 12 » تعمید « عیسی مرگ خود را بر صلیب
3 : ما است، یعنی دلیلی است برای این نکته که چرا ما می توانیم تعمید یابیم )رومیان ۴ -: ۶ ؛ کولسیان 2
.)21 : 12 ؛ اول پطرس 3
41
کلیسا، از همان ابتدای تاریخ خود، از حکم عیسی پیروی کرده و ایمانداران جدید را تعمید داده است.
:8 ،1۶ : نمونه هایی از تعمید مسیحی که در عهد جدید بیشتر جلب توجه می کنند، عبارتند از: اعمال 2
1 :12 ،33 :1۴ ،1۲ :1۴ ،۶8 :12 ،38 :8 ،12 -۲ . در بسیاری از این آیات، تعمید آب بلافاصله
پس از اعتراف ایمان به مسیح انجام می شود. چند مورد از این موارد، شامل تعمید تمام خانواده می شود
31 :1۴ ،۶8 : )اعمال 12 -.) 33
تعمید منحصر به مسیحیت نیست. قبل از ظهور مسیح، اشخاص غیر یهودی که دین یهود را
یونان باستان نیز از اشخاص » رمزی « می پذیرفتند، اغلب در آب تعمید می گرفتند. در برخی از مذاهب
خواسته می شد تا تعمید گیرند؛ در این مذاهب، به جای آب، خون بر سر تعمید گیرنده چکانده می شد.
چرا باید تعمید آب بیابیم؟
12 (. تقریبا در تمامی : خداوند عیسی به ما حکم کرد که ایمانداران جدید را تعمید دهیم )متی 28
فرهنگها و کشورها، تعمید آب به عنوان نشانه ترک نمودن مذهب قدیمی و گرویدن به مسیحیت تلقی
38 (. عیسی نیز وعده : می شود. این اقدام یکی از گامهای مقدماتی نجات محسوب می شود )اعمال 2
1۴ (. در تاریخ کلیسا، نظرات متفاوتی در مورد رابطه : نجات را با تعمید مرتبط می سازد )مرقس 1۴
تعمید و نجات مطرح شده است.
است، یعنی یکی از طرقی است » ابزار فیض « برخی از مسیحیان بر این عقیده اند که تعمید یکی از
13 ؛ اول : که فیض خدا به ما بخشیده می شود. مهم ترین ابزار فیض، کلام خدا است )رومیان 12
23 (. این دسته از مسیحیان بر این عقیده اند که فیض خدا از طریق تعمید آب نیز شامل حال : پطرس 1
2۴ (. این مسیحیان : ما می شود. حتی در تعمید آب نیز عامل مهم، کلام مکتوب خدا است )افسسیان ۲
معتقدند که ما در تعمید، هم دارای نشانۀ مرئی هستیم )آب(، و هم دارای عطایی درونی و روحانی
)اتحاد با مرگ و قیام مسیح، بخشایش گناهان و عضویت در کلیسا توسط روح القدس(. این مسیحیان بر
این اعتقادند که در تعمیدی که بر اساس ایمان انجام می شود، زندگی ما حقیقتا با مسیح مدفون می شود و
3 : با او قیام می یابیم )رومیان ۴ -.)23 : 12 (، و مسیح را در بر می گیریم )غلاطیان 3 : ۶ ؛ کولسیان 2
38 که می گوید به جهت آمرزش گناهان تعمید گیرید، این مسیحیان : بر اساس کلام پطرس در اعمال 2
: بر این عقیده اند که توسط تعمید آب، ما به شکلی خاص آمرزش گناهان را می یابیم. در اول پطرس 3
21 پطرس در مورد آن تعمیدی می نویسد که اکنون ما را نجات می بخشد ... بواسطۀ برخاستن عیسی
مسیح. پطرس می فرماید که این تعمید، دور کردن کثافت جسم نیست، بلکه شستشوی روحانی است که
نتیجه آن، ضمیر صالح است. به این ترتیب، این دسته از مسیحیان معتقدند که در تعمید، گناهان ما
: 1۴ ؛ افسسیان ۲ : می شود و ضمایر یا وجدانهای ما حقیقتا پاک می گردد )اعمال 22 » شسته « عملا
22 (. از دیدگاه آنان، تعمید عملا ختنۀ روحانی ما و به معنی بیرون : ۲؛ عبرانیان 12 : 2۴ ؛ تیطس 3
11 : کردن بدن جسمانی است )کولسیان 2 -12 (. عیسی فرمود ... اگر کسی از آب و روح مولود
در » آب « ۲(. این مسیحیان معتقدند که واژۀ : نگردد، ممکن نیست که داخل ملکوت خدا شود )یوحنا 3
این آیه، به تعمید آب اشاره می کند، آب به تنهایی هیچ اثری ندارد، اما در آیین تعمید، آب وقتی آنگونه
،)2۴ : 1۴ ؛ افسسیان ۲ : که خدا حکم کرده است، به همراه کلام مورد استفاده قرار می گیرد )مرقس 1۴
موثر واقع می شود. در تعمید، خدا فیض خود را به انسان عطا می کند، اما این فیض باید با ایمان
دریافت شود. بدون ایمان به کلام وعدۀ خدا، ما هیچ بهره ای نمی بریم. تعمید آب به خودی خود ایمان ما
را به کلام وعده خدا تقویت می کند.
بسیاری از مسیحیان این نظر را نمی پذیرند که فیضی خاص در تعمید آب وجود دارد. در کتاب مقدس
41
2 : 1۴ ؛ رومیان 12 Smiley colonthree ،12 : آیات زیادی وجود دارند که تنها ایمان به عیسی )یوحنا 1 -12 ( یا ایمان
23 ( طریق دریافت برکات الهی می دانند. : 13 ؛ اول پطرس 1 :12 ،1۴ : به کلام خدا را )رومیان 1
است. طبق نظر آنان، شنیدن کلام خدا و » ابزار فیض « این مسیحیان بر این عقیده اند که کلام خدا تنها
ایمان داشتن به عیسی، تنها ابزاری است که ما برای نجات یافتن نیاز داریم. این مسیحیان معتقدند که
تعمید آب صرفا نشانه یا نمادی است از اتفاقی که به هنگام ایمان آوردن در ما رخ می دهد. از نظر
آنان، تعمید حقیقتا ما را پاک نمی سازد یا به طریقی خاص آمرزش گناهان را برای ما به ارمغان
نمی آورد، بلکه فقط نمادی است از مرگ ما با مسیح، در برگرفتن او، و ختنه شدن ما توسط او
3 : )رومیان ۴ -11 : 23 ؛ کولسیان 2 : ۲ ؛ غلاطیان 3 -12 (. تعمید از نظر ایشان صرفا نشانه ای است
ظاهری از آن اتفاقی که در هنگام ایمان آوردن، در ما به وقوع می پیوندد. برخی معتقدند که مولود
۲، به تولد جسمی اشاره دارد. برخی دیگر بر این عقیده اند که آب به کلام خدا : شدن از آب در یوحنا 3
اشاره می کند. برخی از این مسیحیان همچنین می گویند که تعمید شهادتی است که فرد در مورد ایمان
خود به جهان می دهد. بنابراین، باید در حضور جمع انجام شود، نه در خلوت. برخی از این مسیحیان
بر این عقیده اند که همانگونه که ختنه در عهد عتیق نشانه ای از عهد خدا با یهودیان بود، تعمید نیز
11 : نشانه ای از عهد خدا با قوم خویش می باشد. آنان در تایید این مدعا، به کولسیان 2 -13 استناد
می کنند.
در مورد معنی تعمید، برخی از مسیحیان دیدگاه نخست را می پذیرند و برخی دیدگاه دوم را. همه آنان
نیز ایمان دارند که از تعلیم کتاب مقدس پیروی می کنند. ما هر دیدگاهی را هم که بپذیریم، نباید دیگران
را که دیدگاه دیگری دارند، داوری کرده، محکوم نماییم.
در ارتباط با این موضوع، سوالات متعددی در باب ضرورت و لازم الاجرا بودن تعمید مطرح
می شود. نخستین سوال این است: اگر ایمانداری بدون تعمید بمیرد، چه اتفاقی می افتد؟ کتاب مقدس
پاسخی قطعی به ما نمی دهد. تقریبا تمامی مسیحیان در این مورد متفق القولند که چنین شخصی نجات
1۴ ، آنچه باعث محکومیت است، ایمان نیاوردن است، نه ت
28 ( و روح القدس عطایای خاص و : 11 (. خدا خادمان بسیاری در کلیسا مقرر کرده )اول قرنتیان 12
قدرت لازم را می بخشد تا خادمان و ایمانداران قادر باشند کاری را که به آنان سپرده شده، انجام دهند
3 : )اول قرنتیان 12 -.) 11
در کتاب مقدس مطالبی دربارۀ شماسان، کشیشان، اسقفان و شوراهای کلیسایی نوشته شده است. چگونه
تمامی این رهبران و گروهها با یکدیگر کار و خدمت کرده اند؟ چگونه کلیسا تا کنون اداره شده است؟
رهبری کلیسا در کتاب مقدس
11 پولس رسول در مورد انواع رهبران سخن می گوید که در میان آنها، رسولان رتبه : در افسسیان ۶
دوازده رسول .» کسی است که فرستاده شده « در زبان یونانی به معنی » رسول « نخست را دارند. واژۀ
13 : نخستین را عیسی شخصا برگزید )مرقس 3 -12 (. آنان نقشی منحصر به فرد داشتند و شاهد
21 : خدمت، مرگ، قیام و صعود عیسی بودند )اعمال 1 -22 (. پولس خود را بر این اساس رسول
1 : می داند که مسیح قیام کرده را دیده است )اول قرنتیان 2 -۲ :1۲ ، 2 -11 (. این رسولان اغلب از
مکانی به مکانی دیگر می رفتند و کلیساهای جدیدی را بنا می نهادند. آنان تعالیمی را که اکنون در عهد
جدید به دست ما رسیده است، به کلیساها می دادند و در امور روحانی بالاترین اقتدار را داشتند. با
۲ : وجود این، کتاب مقدس اشخاصی چون برنابا )اول قرنتیان 2 -۴ (، یعقوب برادر عیسی )غلاطیان
۴ :2 ،1 : 12 (، سیلاس و تیموتائوس )اول تسالونیکیان 1 :1 -3 (، و نیز چند شخص دیگر را رسول
.)2 : 3، مکاشفه 2 : می خواند )رومیان 1۴
11 ، در فهرستی که پولس از انواع رهبران ارائه می دهد، انبیا در مرتبه بعدی قرار : در افسسیان ۶
گرفته اند. همانند انبیای عهد عتیق، خدا به آنان پیام می داد؛ ایشان این پیام را مستقیما از خدا می گرفتند
: 32 (. پیام ایشان کلامی بود تشویق آمیز، تقویت کننده و تسلی بخش )اعمال 1۲ : )اول قرنتیان 1۶
12 :21 ،28 : 31 (. گاه نیز پیامشان، پیشگویی آینده بود )اعمال 1۲ ،3 : 32 ؛ اول قرنتیان 1۶ -.) 11
8 : در اول قرنتیان 12 -12 ، نبوت به عنوان یکی از عطایای روح القدس برای ایمانداران ذکر شده
است. پولس رسول تعلیم می دهد که جماعت ایمانداران باید درستی پیام انبیا را بیازمایند )اول قرنتیان
22 :1۶ -33 (. در کلیسای اولیه تعداد این گونه انبیا فراوان بود؛ در میان ایشان هم زن دیده می شد و هم
23 : مرد )اعمال 11 -2 :21 ،32 :1۲ ،1 :13 ، 28 -۶ : 12 ؛ اول قرنتیان 11 -: ۲ ؛ اول تیموتائوس ۶
.)1۶
کسی که « 11 ، مبشرین در رتبه سوم قرار گرفته اند. مبشر یعنی : در فهرست پولس در افسسیان ۶
فیلیپس، که جزو هفت شماس نخستین بود، مبشر نیز خوانده شده است )اعمال .» خبر خوش را می گوید
8(. او خصوصا این قابلیت را داشت که انجیل یا خبر خوش را در مکانهای جدید و برای مردمان :21
۲ : جدید بیان کند )اعمال 8 -2۴ :8 ، 8 -خوانده شده است، اما به » رسول « ۶2 (. تیموتائوس نیز اگر چه
.)۲ : او گفته شده که عمل مبشر را به جا آورد )دوم تیموتائوس ۶
در آخر فهرست پولس ذکر شده اند؛ آنان رهبرانی بودند که کار شبانی، » معلمان « و » شبانان «
مشاوره، موعظه و تعلیم را در کلیسا انجام می دادند.
1 : کلیسا از همان ابتدا میسیونرهایی را به اطراف و اکناف می فرستاد )اعمال 13 -،32 ،22 :1۲ ، 3
می باشد، برخی مسیحیان » کسی که فرستاده شده « به معنی » رسول « 23 (. از آنجا که واژۀ :18
معتقدند که میسیونرهای دوره های معاصر، رسول هستند، خصوصا کسانی که کلیساهای جدید تاسیس
می کنند. عده ای دیگر از میسیونرها بیشتر خدمت بشارت یا تعلیم دارند؛ شاید هم بتوان گفت که
32
» هدف کلیسا « : مسیونرها کلا طبقه دیگری از خدمات رهبری را تشکیل می دهند )به مقالۀ عمومی
مراجعه شود(.
: نخستین بار در مورد رهبران کلیسای اورشلیم بکار رفته است )اعمال 11 » شیخ « یا » کشیش « واژۀ
32 (. وظیفه ایشان اداره و رهبری یک کلیسای محلی بود. پولس و برنابا، در پایان نخستین سفر
23 (. در : بشارتی شان، در کلیساهایی که قبلا تاسیس کرده بودند، کشیشانی گماردند )اعمال 1۶
اورشلیم رسولان همراه با مشایخ خدمت می کردند؛ هم پطرس و هم یوحنا خود را پیر یا شیخ می نامند
به این معنی نیست که اینان » شیخ « یا » کشیش « 1؛ دوم و سوم یوحنا(. بنابراین، واژۀ : )اول پطرس ۲
در کلیسا عهده دار خدمت دیگری نیستند. مشایخ باید در زمینه هایی چون حل و فصل مسائل کلیسا )اول
28 : 13 (، شبانی و محافظت از آن )اعمال 22 : تیموتائوس ۲ -1 : 31 ؛ اول پطرس ۲ -۶ (، تدهین
1۶ ( خدمت کنند. برخی دیگر نیز باید به کار تعلیم و موعظه می پرداختند : بیماران با روغن )یعقوب ۲
.)13 : )اول تیموتائوس ۲
واژه ای است که پولس رسول در نامه های آخر خود به کار می گیرد. این واژه به معنی » اسقف «
1( و در اول تیموتائوس : است. پولس در کلیسای فیلیپی به اسقفان اشاره می کند )فیلیپیان 1 » ناظر «
باب سوم و تیطس باب اول ویژگیهای اسقفان را برمی شمارد.
برخی علمای مسیحی نظرشان این است که واژه های شیخ، کشیش، و اسقف، به خدمت واحدی اشاره
به خدمت یا کاری که توسط آن مقام » اسقف « به مقام و واژۀ » شیخ « می کنند. آنان معتقدند که واژۀ
28 استناد می کنند که در آنجا پولس با گروهی از ،13 : انجام می شود، اشاره دارد. آنان به اعمال 22
1 : مشایخ سخن می گوید و ایشان را اسقف خطاب می کند. در اول پطرس ۲ -2 نیز پطرس از مشایخ
می خواهد تا خدمت نظارت یا اسقفی را انجام دهند.
گروهی از علمای مسیحی نیز بر این عقیده اند که مشایخ و اسقفان از همان ابتدا خدماتی متفاوت در
کلیسا داشتند. آنان به دو فهرست مجزای ویژه گیها اشاره می کنند که در باب اول تیطس دیده می شود
که فهرست کوتاهتر در مورد مشایخ یا کشیشان و فهرست بلندتر در مورد اسقفان است و در ابتدای هر
۲ : فهرست نیز واژۀ بی ملامت قرار دارد )به تیطس 1 -2 مراجعه کنید(. آنان همچنین به دو قسمت
1 : مجزا در مورد اسقفان و کشیشان در اول تیموتائوس 3 -13 : 3 و ۲ -22 استناد می کنند. از این
13 (. اما : قسمت ها چنین معلوم می شود که فقط برخی از کشیشان تعلیم می دادند )اول تیموتائوس ۲
2(. این علما بر این : فرض بر این است که همه اسقفان باید راغب به تعلیم باشند )اول تیموتائوس 3
عقیده اند که تمام اسقفان کشیش بودند، اما تمام کشیشان اسقف نبودند. به عبارت دیگر، برخی از
کشیشان به مقام اسقفی رسیده بودند، و سایر کشیشان معاونان اسقف بودند.
1 : 8(. در اعمال ۴ : نیز وجود داشتند )اول تیموتائوس 3 » شماسان « در کلیسا -۴ به نخستین شماسان
می باشد. شماسان انتخاب می شدند تا به » کسی که خدمت می کند « اشاره شده است. واژۀ شماس به معنی
مسائل روزمره و دنیایی کلیسا رسیدگی کنند و از فقیران و بیماران دستگیری کنند. پولس رسول در
8 : اول تیموتائوس 3 -13 ، ویژگیهای شماسان را برمی شمارد. اگر چه شماسان بیشتر کارهای عادی و
روزمره کلیسا را انجام می دادند، اما در ملاک انتخاب آنان، برخورداری از حکمت و پر بودن از
8 ،۲ : 3(. برای مثال، استیفان )اعمال ۴ : روح القدس بود )اعمال ۴ -:8 ،۴ : 12 ( و فیلیپس )اعمال ۲
۶-8 ( هر دو شماسانی بودند که خدامات روحانی بزرگی را نیز بر دوش داشتند.
ما باید این موضوع را به یاد داشته باشیم که اگر چه به رهبران کلیسا به شکل خاص اقتدار و مسئولیت
داده شده است، اما همه اعضای کلیسا باید پیوسته در مورد مسیح به دیگران شهادت دهند و در خدمت
33
خدا به خادمین کمک کنند.
اداره کلیسا
در طول تاریخ کلیسا، چهار شیوه عمده برای اداره کلیسا وجود داشته است. تفاوت این شیوه ها در این
) است که عملا چه کسی در مصدر امور قرار دارد. بالاترین مرجع تصمیم گیری در کلیسا می تواند: 1
اسقفی باشد که بر تعدادی کلیسای محلی نظارت دارد؛ 2( گروهی از مشایخ باشند که بر کلیسایی محلی
یا مجموعه ای از کلیساها نظارت دارند؛ 3( شبانی باشد که رهبری کلیسای محلی خود را در دست
دارد؛ ۶( کل جماعت ایمانداران یک کلیسا باشند که خودشان بر امور کلیسایشان نظارت داشته، آن را
نیز اداره می کنند. هر چهار شیوه اداره کلیسا بر اساس آیات خاصی از کتاب مقدس شکل گرفته اند. و
می توان گفت که هر یک از الگویی خاص که در کتاب مقدس وجود دارد، پیروی می کنند.
مسیحیانی که متعلق به کلیساهایی هستند که در آنها بالاترین مرجع قدرت اسقف است، ادعا می کنند که
ادامه دهنده نظامی هستند که از دوران رسولان وجود داشته است. رسولان وظیفه نظارت بر کلیساهای
1۶ : متعدد و نیز کشیشان و مشایخشان را بر عهده داشتند )اعمال 8 -23 (، و حتی در :1۶ ، 13
و اقتدار و مرجعیت خود را بر آنها اِعمال ،» داوری نموده « ،» حکم کرده « صورت لزوم بر کلیساها
1 :2 ،3 : می کردند )اول قرنتیان ۲ -1 : 2 ؛ دوم قرنتیان 12 -: 1۶ ؛ تیطس 1 : 11 ؛ دوم تسالونیکیان 3
۲(. این مسیحیان به نقش تیموتائوس و تیطس در کلیسا اشاره می کنند که همانند نقش اسقف بود. ایشان
توسط پولس رسول انتخاب شده بودند تا بر کلیساهای افسس و کرت، نظارت و رهبری داشته باشند
12 :۲ ؛3 : )اول تیموتائوس 1 -12 (. آنان همچنین به اهمیت شوراهای کلیسایی Smiley colonthree ،۲ : 22 ؛ تیطس 1
در اورشلیم اشاره می کنند )اعمال بابهای 11 و 1۲ (، که در آنها پطرس و یعقوب نقش رهبری کننده
داشتند و احکامی صادر می کردند. تحت حاکمیت اسقفان، کلیساهای محلی از شبانان، مشایخ و شماسان
برخوردار بودند، اما قدرت اصلی در دست اسقف بود.
مسیحیانی که متعلق به کلیساهایی هستند که در آنها قدرت در دست گروهی از رهبران محلی است، بر
این عقیده اند که رسولان فقط برای قرن اول در کلیسا مقرر شده بودند؛ از نظر ایشان، نظام رهبری
۲(. از دیدگاه ایشان، واژه های : 23 ؛ تیطس 1 : مشایخ، شیوۀ ثابت ادارۀ امور کلیسا است )اعمال 1۶
به منصب واحدی اشاره دارند. در این کلیساها، برخی مشایخ وظیفه رهبری را » اسقف « و » شیخ «
13 (. از نظر ایشان، گروهی از شماسان : دارند و برخی دیگر، وظیفه تعلیم دادن را )اول تیموتائوس ۲
نیز می توانند وجود داشته باشند. بسیاری از این کلیساها، بخشی از ساختار سازمانی هستند که در آن
گروهی بزرگتر از مشایخ، بر تعدادی از کلیساها نظارت دارند یا اینکه مشایخ کلیساهای متعدد با
یکدیگر جمع می شوند و در مورد مسائلی که می تواند بر کل کلیساهایشان تاثیر گذار باشد، تصمیم
گیری می نمایند.
در شیوۀ سوم رهبری کلیسا، اداره امور در دست یک کشیش یا شبان است. این کلیساها بر استقلال و
خود مختاری کلیسای محلی تاکید می کنند و اعتقا ندارند که لازم است کسی خارج از کلیسای محلی
شان، بر امور آن نظارت داشته باشد. اگر چه این کلیساها ممکن است دارای گروهی از مشایخ و
شماسان باشند که در اداره امور کلیسا به شبان کمک کنند، اما در نهایت شبان در راس امور قرار
دارد. این کلیساها به نمونه پولس اشاره می کنند که در طی سفر بشارتی خود، مدتی در کلیسایی توقف
می کرد و گاه چند سال در آنجا موعظه کرده و تعلیم می داد. در این مدت، وی در آن کلیسای محلی از
،11 : اقتدار کامل برخوردار بود. پولس بارها در کلیساهای مختلف مدتی را بسر می برد )اعمال 18
11 :۶ ،3 :1 ،12 :12 -) 1۶
34
در شکل چهارم رهبری کلیسا، اداره امور کلیسا در دست تمامی اعضای کلیسا قرار دارد. اگر چه این
گروه چهارم در مستقل بودن کلیسای محلی با گروه سوم هم نظرند، اما از این نظر با گروه سوم
اختلاف نظر دارند که معتقدند یک فرد نباید بر دیگر ایمانداران ریاست کند. مسیحیانی که چنین
18 (، و : کلیسا است )کولسیان 1 » سر « دیدگاهی دارند به این موضوع اشاره می کنند که فقط عیسی
8 : نخوانیم )متی 23 » معلم « یا ،» پدر « ،» پیشوا « نیز اینکه عیسی به ما حکم کرده که کسی را -.) 12
12 (. این مسیحیان همچنین : 2؛ مکاشفه ۲ : انگاشته شوند )اول پطرس 2 » کاهن « همه مسیحیان باید
: 3(، تعلیم )اول قرنتیان 1۶ : به آیاتی اشاره می کنند که تمامی کلیسا در امر انتخاب رهبران )اعمال ۴
۶ : 1۴ ؛ اول قرنتیان ۲ : 2۴ ( و تادیب و تنبیه خاطیان نقش دارند )متی 18 -.)۴ : ۲ ؛ دوم قرنتیان 2
بنابراین، این کلیساها جلسات عمومی دارند که در آنها همه اعضا در مورد موضوعات مهم، رای
می دهند. این کلیساها ممکن است شبانی داشته باشند که در اکثر اوقات، عهده دار تعلیم و موعظه
می باشد، اما در مورد کل امور کلیسا، اقتدار در دست او نیست. برخی از این کلیساها هیات رهبری
خاصی ندارند، اما وظیفه موعظه و تعلیم را در بین برخی اعضای کلیسا که می توانند این وظایف را
انجام دهند، تقسیم می کنند.
انتخاب رهبران
1 : ویژگیهای اسقفان، کشیشان و شماسان در اول تیموتائوس 3 -۲ : 13 ، تیطس 1 -1 : 2 ، و اعمال ۴ -۴
بیان شده است؛ بنابراین دیگر در اینجا به این ویژگیها نمی پردازیم. برای بررسی بیشتر این ویژگیها به
تفاسیر مربوط به این آیات مراجعه کنید. اما در اینجا نکاتی چند در مورد موضوع چگونگی انتخاب
رهبران ذکر می کنیم.
23 ( و یا : در زمان رسولان مسیح، در کلیساهای تازه تاسیس، رهبران توسط خود رسولان )اعمال 1۶
1 : توسط همکاران ایشان همچون تیموتائوس و تیطس منصوب می شدند. شماسانی که در اعمال ۴ -۴
به آنها اشاره شده است، توسط مردم انتخاب شدند، پولس و برنابا نیز توسط روح القدس و به واسطه
1 : نبوت انبیا برگزیده شدند )اعمال 13 -3 (. در یک مورد نیز، برای یافتن جایگزین به جهت یهودای
23 : خیانتکار، کلیسا به قرعه متوسل شد )اعمال 1 -2۴ (. کلیسای اولیه اغلب برای انتخاب اشخاص
برای خدمات و سمت های مختلف، روزه می گرفت و دعا می کرد، سپس بر کسانی که انتخاب شده
1 :13 ، بودند، دست می گذاشتند )اعمال ۴:۴ -۲:22 (. اغلب، ،1۶ : 23 ، اول تیموتائوس ۶ :1۶ ، 3
1 : پیش از این دست گذاری افراد برای خدمت، نبوت نیز می شد )اعمال 13 -: 3 ؛ اول تیموتائوس 1
.)1۶ :۶ ،18
پس از رحلت رسولان مسیح، کلیساهای مختلف از سنن مختلفی پیروی کردند. در کلیساهایی که تحت
نظارت اسقفان بودند، برای اینکه شخصی جزو رهبران کلیسا شود، پشت سر گذاشتن یک دورۀ تعلیم
و مطالعه ضرورت داشت. در این کلیساها، تنها اسقفان می توانستند رهبران جدید را منصوب کنند و
ایشان این کار را با دعا و نهادن دستها انجام می دادند.
کلیساهایی که توسط گروهی از مشایخ یا کشیشان اداره می شدند، اغلب به اعضای کلیسا اجازه می دادند
تا در انتخاب رهبران به جهت خدمت، نقشی داشته باشند، اما باز هم این مشایخ و کشیشان بودند که
می توانستند این اشخاص را به جهت خدمت منصوب کنند؛ ایشان این کار را با دعا و نهادن دستها انجام
می دادند.
کلیساهایی که توسط یک شبان اداره می شدند، ااغلب توسط همان شبان تاسیس شده بودند. معمولا چنین
شبانی قبلا تعلیمات لازم را گذرانده و در جایی دیگر به خدمت منصوب شده بود. چنین شبانانی
35
خودشان اشخاصی را برای معاونت انتخاب می کردند، یا هنگامی که باید آن کلیسا را ترک می کردند،
خودشان جانشین خود را تعیین می کردند؛ اما معمولا از جماعت نیز در این موارد نظر خواهی می شد.
کلیساهایی که توسط اعضا اداره می شد، معمولا برای تعلیم و موعظه صاحب یک شبان بودند، اما این
شخص در جلسه عمومی اعضا و توسط رای ایشان برگزیده می شد. اگر خدمت چنین شخصی رضایت
بخش نبود، خود جماعت می توانست او را برکنار سازد. با وجود این، این کلیساها صاحب رهبرانی
ویژه نبودند، بلکه اعضایی عادی که اعضای کلیسا ایشان را انتخاب کرده بودند، بر برخی از مسائل
کلیسایی نظارت می کردند.
خلاصه
کتاب مقدس در مورد بهترین روش اداره کلیسا، به روشنی نظر نمی دهد. اگر نظری روشن و مشخص
در کتاب مقدس وجود داشت، این اشکال مختلف پدید نمی آمدند. شاید بتوان گفت که هر چهار شیوه
اداره کلیسا که در سطور فوق به آنها اشاره شد، شیوه هایی مناسبند و مسیحیان صرفا باید ببینند که با
توجه به شرایط خاص ایشان، کدام شیوه برایشان مناسب تر است.
با وجود این، دیدگاه ما در مورد نحوه اداره کلیسا هر چه باشد، نباید خواهر و برادر خود را به خاطر
اینکه در این مورد دیدگاهی متفاوت دارد، محکوم کنیم. بگذاریم هر کلیسا به شیوه خاص خودش اداره
شود، اما علیرغم این موضوع، مشارکت و همکاری بین ایشان ادامه داشته باشد.
کتاب مقدس به روشنی تعلیم می دهد که در همۀ شیوه های رهبری، وظیفه اعضا این است که به
؛۲ : 12 (، و از ایشان اطاعت کنند )اول پطرس ۲ : رهبران خود احترام بگذارند )اول تسالونیکیان ۲
13 ؛ اول : 13 (. تعلیم رهبران باید آزموده شده، تحت بررسی قرار گیرد )اعمال 11 : عبرانیان 13
2(. اما هر اتهامی که علیه یک رهبر مطرح شود، تنها : 1؛ مکاشفه 2 : 22 ؛ اول یوحنا ۶ : قرنتیان 1۶
12 (. و بالاخره، : هنگامی باید پذیرفته شود که توسط دو یا سه شاهد مطرح گردد )اول تیموتائوس ۲
وظیفه اعضای کلیسا این است که در صورت امکان، رهبران خود را از نظر مادی نیز حمایت کنند
2 : )متی 12 -3 : 13 ؛ اول قرنتیان 2 -13 : 11 ؛ اول تیموتائوس ۲ -.) 18
نقش زنان در کلیسا
آیات اصلی
۶ – دبوره، نبیه و رهبر و داور در اسرائیل. : داوران ۶
1 :2 ،1۶ : اعمال 1 -1۴ ، ۶ -8 :21 ، 18 -2 – زنان نیز روح القدس و عطای نبوت را می یابند.
3 – احتمالا فیبی خادمه کلیسا بود و یونیاس رسول. ،1 : رومیان 1۴
3 : اول قرنتیان 11 -1۴ )خصوصا آیه ۲( – زنان دعا و نبوت می کنند.
2۴ : اول قرنتیان 1۶ -3۶ ، ۶2 )خصوصا آیات 2۴ -3۲ ( – زنان در جلسات بی نظمی ایجاد می کنند.
2۴ : غلاطیان 3 -28 – مرد و زن در نظر خدا برابرند.
11 : اول تیموتائوس 2 -1۲ – زنان نباید تعلیم دهند یا بر مردان مسلط شوند.
11 : اول تیموتائوس 3 -13 – زنان به عنوان خادمین در کلیسا خدمت می کنند.
زنان در کلیسا چه نقشی دارند؟
در طول تاریخ کلیسا، به زنان اجازه داده نشده است تا در کلیسا نقش رهبری داشته باشند و معمولا
واعظین، معلمان و شبانان مردان بوده اند. با این حال، در برخی نقاط جهان، گاهی زنان نقش رهبری
را بر عهده گرفته یا تعلیم داده اند، در چند صد سال گذشته، زنان به شکل فزاینده ای خدماتی چون
36
موعظه، تعلیم و شبانی کلیساها را بر عهده گرفته اند. این امر در زمانی به وقوع پیوسته است که در
بسیاری از جوامع نیز آزادی بیشتری به زنان داده شده است.
کتاب مقدس در مورد نقش زنان در رهبری کلیسا چه می گوید؟ پاسخ این است که کتاب مقدس جواب
صریحی به این سوال نمی دهد. بسیاری از کلیساها به زنان اجازه نمی دهند موعظه کنند یا خدمت شبانی
انجام دهند، گرچه بسیاری از همین کلیساها به زنان اجازه می دهند که به عنوان میسیونر موعظه کنند
و تعلیم دهند. از سوی دیگر امروزه، بسیاری از کلیساها به زنان اجازه می دهند تا موعظه کنند، تعلیم
دهند و حتی در سمت شبانی و اسقفی خدمت نمایند.
دعا و نبوت زنان در کلیسا
28 ، پولس رسول به روشنی می فرماید که زنان و مردان در مسیح عیسی یک هستند. : در غلاطیان 3
28 مهمترین آیه ای است که در : همه گناهکاریم و به فیض خدا نیاز داریم. در واقع، غلاطیان 3
مبارزات مسیحیان علیه برده داری در جوامع غربی، به آن استناد شده است. با وجود این، گرچه زن و
مرد در مسیح یک هستند، اما این سخن بدین معنی نیست که در همه زمینه ها کارکردهای یکسانی
دارند. زن و مرد در نظر خدا برابرند، اما ممکن است در کلیسا نقش های متفاوتی داشته باشند. به همین
شکل، اگر چه زن و شوهر هر دو باید مطیع یکدیگر باشند، اما نقش آنان در ازدواج می تواند متفاوت
21 : باشد )به افسسیان ۲ -مراجعه کنید(. » ازدواج مسیحی « : 23 و مقالۀ عمومی
باب های اول و دوم کتاب اعمال نشان می دهد که به هنگام نزول روح القدس در روز پنطیکاست بر
شاگردان که باعث شد آنان قدرت بیابند، هم زنان و هم مردان یکجا حضور داشتند. پطرس در موعظه
روز پنطیکاست، از یوئیل نبی نقل قول می کند که می گوید خدا روح خود را بر غلامان و کنیزان
28 : خواهد ریخت و پسران و دختران نبوت خواهند کرد )یوئیل 2 -1۴ : 22 ؛ اعمال 2 -18 (. در عهد
8 : ۶؛ دوم پادشاهان 22 : 22 ؛ داوران ۶ : عتیق زنان بسیاری بودند که نبوت می کردند )خروج 1۲ -
.)2
11 ، پولس رسول استدلال می کند که عطایای روح القدس به همه داده می شود و نه : در اول قرنتیان 12
۲، پولس در مورد زنانی سخن می گوید که در جلسات کلیسایی : فقط به مردان. و در اول قرنتیان 11
قرنتس نبوت می کردند. هنگامی که پولس رسول می گوید که زنانی که در جلسات کلیسایی دعا و نبوت
می کنند، باید پوشش بر سر خود داشته باشند، از کلام او به روشنی می توان نتیجه گرفت که برای زنان
دعا کردن و نبوت نمودن در جلسات کلیسایی امری پذیرفته شده بود. پولس رسول می گوید که همه باید
2۴ (؛ این سخن یقینا شامل : در جلسات کلیسایی شرکت کرده و سهمی داشته باشند )اول قرنتیان 1۶
حال زنان نیز می شود.
زنان به عنوان شماس و همکار
: بسیاری بر این عقیده اند که زنان می توانند در کلیسا خدمت شماسی انجام دهند. در اول تیموتائوس 3
8-13 ، پولس رسول در مورد مردان و شوهران سخن می گوید. آیه 11 نیز به زنان اشاره می کند. در
و دقیقا » شماسان زن « شماسان هستند یا » همسران « آیه 11 زنانی که مورد اشاره می باشند، احتمالا یا
1 چنین می فهمیم که پولس رسول : مشخص نیست پولس رسول به کدام یک اشاره دارد. از رومیان 1۴
» خادمه « زنی به نام فیبی را تحسین کرده، او را شماس یا خادمه می خواند )در ترجمه فارسی این واژه
12 و ،۴ ،3 : ترجمه شده است، اما در یونانی این واژه همان واژۀ شماس است(. در رومیان 1۴
2 : فیلیپیان ۶ -3 ، پولس به همکاران دیگری اشاره می کند که زن هستند. نام پرسکلا و شوهرش اکیلا
همیشه در کنار یکدیگر ذکر می شود و به نظر می رسد که آنان هر دو خدمت تعلیمی داشتند )اعمال
37
3، نام : 2۴ (. علاوه بر این، بسیاری از علمای مسیحی اعتقاد دارند که در رومیان 1۴ ،18 :18
به یک زن اشاره دارد )این نام یونانی، هم می تواند مونث باشد و هم مذکر(. اگر این نام به » یونیاس «
یک زن اشاره داشته باشد، آنگاه پولس یک زن را رسول می خواند.
رهبران زن
حتی اگر هم زنان در خدمت شماسی مشغول باشند، سوالی که همچنان باقی می ماند، این است که آیا
ایشان می توانند در مقام شبان، کلیسایی را رهبری کنند؟ کتاب مقدس پاسخ صریحی به این سوال
نمی دهد. در نتیجه امروزه کلیساهای مختلف در این مورد از سنن متفاوتی پیروی می کنند. بسیاری از
33 : مسیحیان به اول قرنتیان 1۶ -11 : 3۲ و اول تیموتائوس 2 -1۲ استناد می کنند که در آنها گفته شده
که زنان باید خاموش باشند و اجازه ندارند تعلیم دهند و بر شوهرشان مسلط باشند. این آیات به روشنی
در این مورد سخن می گویند؛ لذا در بسیاری از کلیساها، زنان تنها اجازه دارند به کودکان و زنان دیگر
تعلیم دهند، اما حق ندارند به مردان تعلیم دهند. تقریبا تمامی این کلیساها به زنان اجازه می دهند که در
جلسات کلیسایی دعا کنند یا شهادت دهند؛ اکثر آنها نیز به زنان میسیونر اجازه می دهند تا در کلیساهای
تازه تاسیس شده به مردان تعلیم دهند و برای ایشان موعظه کنند.
گروه دیگری از مسیحیان، این آیات را به شکل دیگری تفسیر می کنند. آنان خاطر نشان می سازند که
درست است که پولس رسول به قرنتیان می گوید که زنان باید خاموش باشند؛ اما در همان رساله به
.)۲ : ایشان می نویسد که زنان به هنگام دعا و نبوت کردن، باید سر خود را بپوشانند )اول قرنتیان 11
3۶ : بنابراین، این مسیحیان بر این عقیده اند که معنی اول قرنتیان 1۶ -3۲ نمی تواند سکوت و خاموشی
کامل زنان باشد، بلکه منظور پولس این است در طول جلسات زنان نباید نظم جلسه را برهم بزنند یا با
صدای بلند سخن بگویند. این احتمال وجود دارد که در زمان پولس، بسیاری از زنان عادت داشتند
درست در وسط جلسات از شوهرانشان سوال کرده، یا ایشان را صدا کنند.
11 : به همین شکل، مسیحیان پیرو این نظریه، در مورد اول تیموتائوس 2 -1۲ معتقدند که پولس به
تیموتائوس می گوید که زنان تعلیم نیافته نباید بر مردان مسلط باشند، بلکه باید مطیع بوده، تعلیم گیرند.
این گروه بر این عقیده اند که کلیسا می تواند تصمیم بگیرد که به زنی که تعلیم یافته و معلم خوبی است،
اقتدار تعلیم دادن بدهد. دبوره در کتاب داوران، نمونه ای از یک زن نبی است که طبق ارادۀ خدا
.)۶ : یهودیان را رهبری کرد )داوران ۶
گروه سومی از مسیحیان نیز هستند که بر این عقیده اند که سخنان پولس صرفا خطاب به تیموتائوس و
قرنتیان و کلیساهای افسس در قرن اول نوشته شده اند. آنان بر این عقیده اند که پولس هرگز این هدف
را در ذهن نداشت که این اصول در کلیساهای عصر حاضر که فرهنگی متفاوت با عصر او دارند، به
کار گرفته شوند. این گروه اشاره می کنند به اینکه پولس برده ای را نزد اربابش پس فرستاد. پولس یقینا
با انجام این کار، برده داری را تایید نمی کند، بلکه برعکس از نوع برخورد و محتوای کلامش می توان
نتیجه گرفت که او از فلیمون انتظار دارد که برده اش را آزاد کند )فلیمون 13-21 (. پولس به همه
سفارش می کند که همدیگر را در خدا ترسی اطاعت کنند؛ فقط زنان نیستند که باید عمل اطاعت را به
21 (. این مسیحیان خاطر نشان می سازند که عیسی موانع فرهنگی را درهم : جا آورند )افسسیان ۲
شکست و برای همه آزادی به ارمغان آورد. از نظر آنان، در جوامعی که قبلا به زنان آزای داده شده
است، بی ایمانان با دیدن رهبران زن در کلیسا لغزش نخواهند خورد. بنابراین، این مسیحیان اعتقاد
دارند که در کلیسا نیز باید به زنان نقش رهبری داده شود.
از آیات کتاب مقدس که به آنها اشاره شد، معلوم می شود که موضوع آنقدرها هم که در ابتدا به نظر
38
می رسد، ساده نیست. در این مورد، هر دیدگاهی که داشته باشیم، نباید اجازه دهیم که سنت کلیسایی
مان، ما را از خواهران و برادرانمان که ممکن است پیرو سنت دیگر باشند، جدا سازد. هیچ ممکن
نیست که یهود باشد یا یونانی، و نه غلام و نه آزاد، و نه مرد و نه زن، زیرا که همۀ شما در مسیح
.)28 : عیسی یک می باشید )غلاطیان 3
39
تعمید آب
آیات اصلی
12 : متی 28 -22 - ... همه امتها را شاگرد سازید ... و ایشان را به اسم اب و ابن و روح القدس تعمید
دهید.
1۴ – هر که ایمان آورده، تعمید یابد، نجات یابد. : مرقس 1۴
۲ - ... اگر کسی از آب و روح مولود نگردد، ممکن نیست که داخل ملکوت خدا شود. : یوحنا 3
38 – توبه کنید و ... به جهت آمرزش گناهان تعمید گیرید. : اعمال 2
1۴ - ... تعمید بگیر و نام خداوند را خوانده، خود را از گناهانت غسل بده. : اعمال 22
3 : رومیان ۴ -۶ – پس چونکه در موت او تعمید یافتیم، با او دفن شدیم.
23 – زیرا همه شما که در مسیح تعمید یافتید، مسیح را در بر گرفتید. : غلاطیان 3
2۲ : افسسیان ۲ -2۴ – مسیح هم کلیسا را محبت نمود ... تا آن را به غسل آب بوسیله کلام طاهر
ساخته ، تقدیس نماید.
۲ – )مسیح( ما را نجات داد به غسل تولد تازه و تازگی ای که از روح القدس است . : تیطس 3
22 - ... دلهای خود را از ضمیر بد پاشیده و بدنهای خود را به آب پاک غسل داده ، : عبرانیان 12
نزدیک بیاییم .
21 – ... که نمونه آن )یعنی نمونه آب طوفان در زمان نوح( یعنی تعمید اکنون ما را : اول پطرس 3
نجات می بخشد، بواسطه برخاستن عیسی مسیح .
تعمید آب چیست؟
تعمید آب یعنی به کار گرفتن آب بر شخص، چه بوسیله پاشیدن، یا ریختن آن بر وی، یا غوطه ور
12 به اسم اب و ابن و روح القدس انجام گیرد. : ساختن او در آن، که بنا به حکم مسیح در متی 28
یهودیان در روزگار عهد عتیق مراسمی شبیه به تعمید آب را به جا می آوردند. این مراسم، ختنۀ پسر
12 : نوزاد، در هشتمین روز پس از تولدش بود )پیدایش 13 -1۶ (. پولس رسول می گوید که ایمانداران
1 : به مسیح نباید مراسم ختنۀ جسمی را به جا آورند )اعمال 1۲ -2(. بسیاری از : 22 ؛ غلاطیان ۲
11 : دانشمندان کتاب مقدس بر این عقیده اند که معنی کولسیان 2 -12 این است که تعمید آب جایگزین
ما توسط خود مسیح مرتبط می شود که در آن » ختنۀ روحانی « ختنه جسمی شده است؛ و این مراسم به
می شود. » بیرون افکنده « طبیعت گناه آلود ما از زندگی ما
۶(. اما این تعمید : یحیای تعمید دهنده به جهت آمرزش گناهان به تعمید توبه موعظه می کرد )مرقس 1
همان تعمید مسیحی نبود. پس از مرگ و قیام مسیح، دیگر تعمید یحیی برای مسیحیان کافی محسوب
2۲ (؛ افسسیانی که قبلا تعمید یحیی را یافته بودند، مجددا به نام خداوند عیسی : نمی شد )اعمال 18
1 : تعمید گرفتند )اعمال 12 -.)۲ : 3 (. اما تنها یک تعمید مسیحی وجود دارد )افسسیان ۶
13 : خود عیسی به دست یحیی در رود اردن تعمید گرفت )متی 3 -13 (. اگر چه عیسی عاری از گناه
1۲ (. در واقع پس : بود و نیازی به توبه نداشت، تعمید گرفت تا تمام عدالت را به کمال برساند )متی 3
.)12 : از تعمید او در آب، روح القدس بر او نازل شد و به او برای خدمت قدرت بخشید )مرقس 1
۲2 (. تعمید مرگ عیسی و قیام او، بنیان تعمید : نامید )لوقا 12 » تعمید « عیسی مرگ خود را بر صلیب
3 : ما است، یعنی دلیلی است برای این نکته که چرا ما می توانیم تعمید یابیم )رومیان ۴ -: ۶ ؛ کولسیان 2
.)21 : 12 ؛ اول پطرس 3
41
کلیسا، از همان ابتدای تاریخ خود، از حکم عیسی پیروی کرده و ایمانداران جدید را تعمید داده است.
:8 ،1۶ : نمونه هایی از تعمید مسیحی که در عهد جدید بیشتر جلب توجه می کنند، عبارتند از: اعمال 2
1 :12 ،33 :1۴ ،1۲ :1۴ ،۶8 :12 ،38 :8 ،12 -۲ . در بسیاری از این آیات، تعمید آب بلافاصله
پس از اعتراف ایمان به مسیح انجام می شود. چند مورد از این موارد، شامل تعمید تمام خانواده می شود
31 :1۴ ،۶8 : )اعمال 12 -.) 33
تعمید منحصر به مسیحیت نیست. قبل از ظهور مسیح، اشخاص غیر یهودی که دین یهود را
یونان باستان نیز از اشخاص » رمزی « می پذیرفتند، اغلب در آب تعمید می گرفتند. در برخی از مذاهب
خواسته می شد تا تعمید گیرند؛ در این مذاهب، به جای آب، خون بر سر تعمید گیرنده چکانده می شد.
چرا باید تعمید آب بیابیم؟
12 (. تقریبا در تمامی : خداوند عیسی به ما حکم کرد که ایمانداران جدید را تعمید دهیم )متی 28
فرهنگها و کشورها، تعمید آب به عنوان نشانه ترک نمودن مذهب قدیمی و گرویدن به مسیحیت تلقی
38 (. عیسی نیز وعده : می شود. این اقدام یکی از گامهای مقدماتی نجات محسوب می شود )اعمال 2
1۴ (. در تاریخ کلیسا، نظرات متفاوتی در مورد رابطه : نجات را با تعمید مرتبط می سازد )مرقس 1۴
تعمید و نجات مطرح شده است.
است، یعنی یکی از طرقی است » ابزار فیض « برخی از مسیحیان بر این عقیده اند که تعمید یکی از
13 ؛ اول : که فیض خدا به ما بخشیده می شود. مهم ترین ابزار فیض، کلام خدا است )رومیان 12
23 (. این دسته از مسیحیان بر این عقیده اند که فیض خدا از طریق تعمید آب نیز شامل حال : پطرس 1
2۴ (. این مسیحیان : ما می شود. حتی در تعمید آب نیز عامل مهم، کلام مکتوب خدا است )افسسیان ۲
معتقدند که ما در تعمید، هم دارای نشانۀ مرئی هستیم )آب(، و هم دارای عطایی درونی و روحانی
)اتحاد با مرگ و قیام مسیح، بخشایش گناهان و عضویت در کلیسا توسط روح القدس(. این مسیحیان بر
این اعتقادند که در تعمیدی که بر اساس ایمان انجام می شود، زندگی ما حقیقتا با مسیح مدفون می شود و
3 : با او قیام می یابیم )رومیان ۴ -.)23 : 12 (، و مسیح را در بر می گیریم )غلاطیان 3 : ۶ ؛ کولسیان 2
38 که می گوید به جهت آمرزش گناهان تعمید گیرید، این مسیحیان : بر اساس کلام پطرس در اعمال 2
: بر این عقیده اند که توسط تعمید آب، ما به شکلی خاص آمرزش گناهان را می یابیم. در اول پطرس 3
21 پطرس در مورد آن تعمیدی می نویسد که اکنون ما را نجات می بخشد ... بواسطۀ برخاستن عیسی
مسیح. پطرس می فرماید که این تعمید، دور کردن کثافت جسم نیست، بلکه شستشوی روحانی است که
نتیجه آن، ضمیر صالح است. به این ترتیب، این دسته از مسیحیان معتقدند که در تعمید، گناهان ما
: 1۴ ؛ افسسیان ۲ : می شود و ضمایر یا وجدانهای ما حقیقتا پاک می گردد )اعمال 22 » شسته « عملا
22 (. از دیدگاه آنان، تعمید عملا ختنۀ روحانی ما و به معنی بیرون : ۲؛ عبرانیان 12 : 2۴ ؛ تیطس 3
11 : کردن بدن جسمانی است )کولسیان 2 -12 (. عیسی فرمود ... اگر کسی از آب و روح مولود
در » آب « ۲(. این مسیحیان معتقدند که واژۀ : نگردد، ممکن نیست که داخل ملکوت خدا شود )یوحنا 3
این آیه، به تعمید آب اشاره می کند، آب به تنهایی هیچ اثری ندارد، اما در آیین تعمید، آب وقتی آنگونه
،)2۴ : 1۴ ؛ افسسیان ۲ : که خدا حکم کرده است، به همراه کلام مورد استفاده قرار می گیرد )مرقس 1۴
موثر واقع می شود. در تعمید، خدا فیض خود را به انسان عطا می کند، اما این فیض باید با ایمان
دریافت شود. بدون ایمان به کلام وعدۀ خدا، ما هیچ بهره ای نمی بریم. تعمید آب به خودی خود ایمان ما
را به کلام وعده خدا تقویت می کند.
بسیاری از مسیحیان این نظر را نمی پذیرند که فیضی خاص در تعمید آب وجود دارد. در کتاب مقدس
41
2 : 1۴ ؛ رومیان 12 Smiley colonthree ،12 : آیات زیادی وجود دارند که تنها ایمان به عیسی )یوحنا 1 -12 ( یا ایمان
23 ( طریق دریافت برکات الهی می دانند. : 13 ؛ اول پطرس 1 :12 ،1۴ : به کلام خدا را )رومیان 1
است. طبق نظر آنان، شنیدن کلام خدا و » ابزار فیض « این مسیحیان بر این عقیده اند که کلام خدا تنها
ایمان داشتن به عیسی، تنها ابزاری است که ما برای نجات یافتن نیاز داریم. این مسیحیان معتقدند که
تعمید آب صرفا نشانه یا نمادی است از اتفاقی که به هنگام ایمان آوردن در ما رخ می دهد. از نظر
آنان، تعمید حقیقتا ما را پاک نمی سازد یا به طریقی خاص آمرزش گناهان را برای ما به ارمغان
نمی آورد، بلکه فقط نمادی است از مرگ ما با مسیح، در برگرفتن او، و ختنه شدن ما توسط او
3 : )رومیان ۴ -11 : 23 ؛ کولسیان 2 : ۲ ؛ غلاطیان 3 -12 (. تعمید از نظر ایشان صرفا نشانه ای است
ظاهری از آن اتفاقی که در هنگام ایمان آوردن، در ما به وقوع می پیوندد. برخی معتقدند که مولود
۲، به تولد جسمی اشاره دارد. برخی دیگر بر این عقیده اند که آب به کلام خدا : شدن از آب در یوحنا 3
اشاره می کند. برخی از این مسیحیان همچنین می گویند که تعمید شهادتی است که فرد در مورد ایمان
خود به جهان می دهد. بنابراین، باید در حضور جمع انجام شود، نه در خلوت. برخی از این مسیحیان
بر این عقیده اند که همانگونه که ختنه در عهد عتیق نشانه ای از عهد خدا با یهودیان بود، تعمید نیز
11 : نشانه ای از عهد خدا با قوم خویش می باشد. آنان در تایید این مدعا، به کولسیان 2 -13 استناد
می کنند.
در مورد معنی تعمید، برخی از مسیحیان دیدگاه نخست را می پذیرند و برخی دیدگاه دوم را. همه آنان
نیز ایمان دارند که از تعلیم کتاب مقدس پیروی می کنند. ما هر دیدگاهی را هم که بپذیریم، نباید دیگران
را که دیدگاه دیگری دارند، داوری کرده، محکوم نماییم.
در ارتباط با این موضوع، سوالات متعددی در باب ضرورت و لازم الاجرا بودن تعمید مطرح
می شود. نخستین سوال این است: اگر ایمانداری بدون تعمید بمیرد، چه اتفاقی می افتد؟ کتاب مقدس
پاسخی قطعی به ما نمی دهد. تقریبا تمامی مسیحیان در این مورد متفق القولند که چنین شخصی نجات
1۴ ، آنچه باعث محکومیت است، ایمان نیاوردن است، نه ت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر