قرنتیان دوم فصل ۶ ( ترجمه قدیم)
قرنتیان دوم فصل ۶ ( ترجمه قدیم)
۱ پس چـون همکاران او هستیـم، التماس می نماییم که فیض خدا را بیفایده نیافته باشید. ۲ زیرا می گوید: “در وقت مقبول تو رامستجاب فرمودم و در روز نجات تو را اعانت کردم.” اینک الحال زمان مقبول است؛ اینک الان روز نجات است.
زحمات پولس در راه خدا
۳ در هیچ چیز لغزش نمیدهیم که مبادا خدمت ما ملامت کرده شود، ۴ بلکه در هر امری خود را ثابت می کنیم که خدام خدا هستیم: در صبر بسیار، در زحمات، در حاجات، در تنگیها، ۵ در تازیانه‌ها، در زندانها، در فتنه‌ها، در محنتها، در بیخوابیها، در گرسنگیها، ۶ در طهارت، در معرفت، در حلم، در مهربانی، در روح‌القدس، در محبت بیریا، ۷ در کلام حق، در قوت خدا با اسلحه عدالت بر طرف راست و چپ، ۸ به عزت و ذلت، و بدنامی و نیکنامی؛ چون گمراه‌کنندگان و اینک راستگو هستیم؛ ۹ چون مجهول و اینک معروف؛ چون در حالت موت و اینک زنده هستیم؛ چون سیاست کرده شده، اما مقتول نی؛ ۱۰ چون محزون، ولی دائماً شادمان؛ چون فقیر و اینک بسیاری را دولتمند می سازیم؛ چون بیچیز، اما مالک همه چیز.
یوغ ناموافق
۱۱ ای قرنتیان، دهان ما به‌سوی شما گشاده و دل ما وسیع شده است. ۱۲ در ما تنگ نیستید لیکن در احشای خود تنگ هستید. ۱۳ پس در جزای این، زیرا که به فرزندان خود سخن می گویم، شما نیز گشاده شوید. ۱۴ زیر یوغ ناموافق با بیایمانان مشوید، زیرا عدالت را با گناه چه رفاقت و نور را با ظلمت چه شراکت است؟ ۱۵ و مسیح را با بلیعال‌چه مناسبت و مومن را با کافر چه نصیب است؟ ۱۶ و هیکل خدا را با بتها چه موافقت؟ زیرا شما هیکل خدای حی می باشید، چنانکه خدا گفت که “در ایشان ساکن خواهم بود و در ایشان راه خواهم رفت و خدای ایشان خواهم بود، و ایشان قوم من خواهند بود.” ۱۷ پس خداوند می گوید: “از میان ایشان بیرون آیید و جدا شوید و چیز ناپاک را لمس مکنید تا من شما را مقبول بدارم، ۱۸ و شما را پدر خواهم بود و شما مرا پسران و دختران خواهید بود؛ خداوند قادر مطلق می گوید.”
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر