ﺁﻳﺎ اﻃﺎﻋﺖ اﺯ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ اﻧﺠﺎﻡ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ

ﺁﻳﺎ اﻃﺎﻋﺖ اﺯ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ اﻧﺠﺎﻡ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ?
ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ اﺯ ﻣﻮﻋﻆﻪ ﺭﻭﺯ ﺷﻨﺒﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎﻱ ﻧﻮﺭﻧﺒﺮﮒ ﺁﻟﻤﺎﻥ
ﺑﻪ ﻗﻠﻢ : ﻣﻬﺴﺎﻥ ﺭﺯاﻕﺯاﺩﻩ
ﻳﻚ اﻳﻤﺎﻧﺪاﺭ ﻣﻂﻴﻊ ﻓﺮاﻣﻴﻦ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ و اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺎﺭﻫﺎ اﺯ ﻃﺮﻑ اﺷﺨﺎﺻﻲ ﻧﻮﻋﻲ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺗﻠﻘﻲ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ اﻳﻤﺎﻥ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺗﺎﺑﻊ ﻫﻴﭻ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ ﻧﻤﻴﺒﺎﺷﺪ.
اﮔﺮ ﺗﺎﺑﻊ ﻫﻴﭻ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺪا ﺭا اﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻴﻢ?
اﻭﻟﻴﻦ و ﻗﻂﻌﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﻮاﻝ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺭا ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﻳﻢ اﻣﺎ اﻳﻦ اﻃﺎﻋﺖ ﻫﻴﭻ ﺭاﺑﻂﻪ اﻱ ﺑﺎ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﺪاﺭﺩ. ﺩﺭ ﻳﻮﺣﻨﺎ 14-15 اﻳﻨﻂﻮﺭ اﺯ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﻴﺸﻨﻮﻳﻢ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻣﺮا ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﻳﺪ اﺣﻜﺎﻡ ﻣﺮا ﻧﮕﻪ ﺩاﺭﻳﺪ. ﺟﻮاﺏ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻳﻚ ﺁﻳﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﭼﺮاﻛﻪ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ اﮔﺮ ﻣﺮا ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﻳﺪ... اﻭ ﻧﻤﻴﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ اﺯ ﻣﻦ ﻣﻴﺘﺮﺳﻴﺪ ﻭﻳﺎ اﮔﺮ ﺑﻬﺸﺖ ﺭا ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﺪ و.... ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ اﮔﺮ ﻣﺮا ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﻳﺪ و اﻳﻦ اﻭﻟﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﻣﺎ ﺑﺮاﻱ اﻃﺎﻋﺖ ﺧﺪاﻭﻧﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ اﺭﺗﺒﺎﻃﻲ ﺑﺎ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﺪاﺭﺩ.
ﺩﻭﻣﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺮاﻱ اﻃﺎﻋﺖ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺩاﺷﺘﻦ ﻭﺟﺪاﻧﻲ ﺁﺭاﻡ و ﺭاﺣﺖ اﺳﺖ. ﺩﺭ ﺭﻭﻣﻴﺎﻥ 13-5 اﻳﻨﻂﻮﺭ ﻣﻴﺨﻮاﻧﻴﻢ ( ﻟﻬﺬا ﻻﺯﻡ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻂﻴﻊ اﻭ ﺷﻮﻱ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻏﻀﺐ ﻓﻘﻄ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺿﻤﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺰ) ﻛﻪ ﺿﻤﻴﺮ ﻫﻤﺎﻥ ﻭﺟﺪاﻥ اﺳﺖ.
ﺩﻟﻴﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮاﻱ اﻃﺎﻋﺖ ﺧﺪاﻭﻧﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ اﻭ اﺯ ﻣﺎ ﺑﺮاﻱ ﺟﻼﻝ ﻧﺎﻡ ﺧﻮﺩﺵ اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺷﺮﻳﺮ اﺯ ﻣﺎ اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮﺩ. ﺩﺭ ﺩﻭﻡ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﻭﺱ 2-20,21 ﻣﻴﺨﻮاﻧﻴﻢ: اﻣﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ي ﺑﺰﺭگ ﻧﻪ ﻓﻘﻄ ﻇﺮﻭﻑ ﻃﻼ و ﻧﻘﺮﻩ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﭼﻮﺑﻲ و ﮔﻠﻲ ﻧﻴﺰ اﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﻱ ﻋﺰﺕ و اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺮاﻱ ﺫﻟﺖ. ﭘﺲ اﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺭا اﺯ اﻳﻨﻬﺎ(ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ و ﺁﻟﻮﺩﮔﻴﻬﺎ) ﻃﺎﻫﺮ ﺳﺎﺯﺩ ﻇﺮﻑ ﻋﺰﺕ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮﺩ, ﻣﻘﺪﺱ و ﻧﺎﻓﻊ ﺑﺮاﻱ ﻣﺎﻟﻚ ﺧﻮﺩ و ﻣﺴﺘﻌﺪ ﺑﺮاﻱ ﻫﺮ ﻋﻤﻞ ﻧﻴﻜﻮ.
ﭘﺲ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻼﻟﻮ ﺟﻼﻝ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺮاﻱ اﻭ ﻇﺮﻑ ﻫﺎﻱ ﻃﻼ و ﻧﻘﺮﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺟﻼﻝ ﻧﺎﻡ اﻭ ﮔﺮﺩﻳﻢ. ﮔﺎﻫﻲ ﻛﺎﻣﻼ ﻧﺎﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎ اﻧﺠﺎﻡ ﻳﻚ ﺳﺮﻱ اﻋﻤﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺢ ﺣﺘﻲ ﺑﺪﻭﻥ اﻳﻨﻜﻪ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﺸﻮﻳﻢ ﺩﺭﻫﺎ ﺭا ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﺷﺮﻳﺮ ﻣﻴﺒﻨﺪﻳﻢ و ﺩﺭﻫﺎﻱ ﺑﺮﻛﺖ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭا ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﺯﻧﺪﮔﻴﻤﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﻣﻴﻜﻨﻴﻢ. ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻟﻪ ي اﻭﻝ ﭘﻂﺮﺱ ﺭﺳﻮﻝ 3-9 ﻣﻴﺨﻮاﻧﻴﻢ: ﺑﺪﻱ ﺑﻪ ﻋﻮﺽ ﺑﺪﻱ و ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺑﻪ ﻋﻮﺽ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻧﺪﻫﻴﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮﻋﻜﺲ ﺑﺮﻛﺖ ﺑﻂﻠﺒﻴﺪ ﺯﻳﺮا ﻛﻪ ﻣﻴﺪاﻧﻴﺪ ﺑﺮاﻱ اﻳﻦ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﻛﺖ ﺷﻮﻳﺪ.
ﻣﺤﺒﺖ اﻭﻟﻴﻦ و ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﺧﺪاﺳﺖ و ﺑﺎ اﻃﺎﻋﺖ ﺧﺪاﻭﻧﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﻛﺎﺕ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻴﻤﺎﻥ ﺟﺎﺭﻱ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.
اﺯ ﺳﻮﻳﻲ ﺩﻳﮕﺮ اﻃﺎﻋﺖ اﺯ ﺷﻨﺎﺧﺖ اﺣﻜﺎﻡ ﺧﺪاﺳﺖ. ﺭﺳﺎﻟﻪ ي اﻭﻝ ﻳﻮﺣﻨﺎ 3-23 : و ﻫﺮ ﻛﻪ اﺣﻜﺎﻡ اﻭ ﺭا ﻧﮕﻪ ﺩاﺭﺩ ﺩﺭ اﻭ ﺳﺎﻛﻦ اﺳﺖ و اﻭ ﺩﺭ ﻭﻱ و اﺯ اﻳﻦ ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﻴﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺎ ﺳﺎﻛﻦ اﺳﺖ ﻳﻌﻨﻲ اﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺡ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩاﺩﻩ اﺳﺖ.
ﭘﺲ اﮔﺮ ﻣﻂﻴﻊ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﻢ ﺧﺪا ﺭا ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ و ﺗﻨﻬﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﺯ اﺣﻜﺎﻡ ﺧﺪاﻭﻧﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻴﻜﻨﻴﻢ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﻢ اﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ اﻭ ﺭا ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﻴﻢ.
ﻣﺎ ﺗﺎﺑﻊ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﺑﻠﻜﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺎﺭا ﺷﺎﺩ ﻣﻴﻜﻨﺪﻭ ﻣﺎ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺭا ﺑﺎ ﺭﻏﺒﺖ و ﺷﺎﺩﻱ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻴﻜﻨﻴﻢ. ﺑﺮاﻱ ﻣﺜﺎﻝ اﮔﺮ ﺟﻤﻌﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﺭﻓﺘﻨﺪ و ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻤﺎﻧﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺟﻤﻊ ﻧﺮﻓﺘﻴﻢ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﮔﻮﺷﻪ اﻱ ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﻢ و ﭼﻬﺮﻩ ي ﺭﻳﺎﺿﺖ ﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎ ﺷﺎﺩﻱ و ﺭﻏﺒﺖ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺤﻴﻄ ﻧﻤﻴﺮﻭﻳﻢ ﻫﻤﺎﻧﻂﻮﺭ ﻛﻪ ﺩاﻭﻭﺩ ﻧﺒﻲ ﺩﺭ ﻣﺰﺑﻮﺭ 119 ﺩﺭ ﺩﺭ ﺩﻋﺎﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﮔﻔﺖ : ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻮ ﺭا ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﻡ. ﺯﻳﺮا ﻛﻪ ﻣﻂﻠﻊ اﺯ ﺑﺮﻛﺎﺕ ﺑﻴﺤﺪ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺑﻮﺩ.
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ اﺯ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻛﻨﻴﻢ?
ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ ﺑﺨﻮاﻫﻴﻢ, اﻋﻼﻡ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺧﺪاﻭﻧﺪا ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ ﺑﺮاﻱ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻇﺮﻭﻑ ﻃﻼ و ﻧﻘﺮﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﻛﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺩاﺩ. ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺎﻓﻴﺴﺖ ﻳﻚ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺪا ﺑﺮﺩاﺭﻳﻢ و ﺧﻮاﺳﺘﺎﺭ اﻃﺎﻋﺖ اﻭ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﻣﺴﻴﺢ ﭼﺮا ﻛﻪ اﻭ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻓﻴﻠﻴﭙﻴﺎﻥ 2-13 اﻳﻨﻂﻮﺭ ﻭﻋﺪﻩ ﺩاﺩﻩ اﺳﺖ : ﺯﻳﺮا ﺧﺪاﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺭﺿﺎﻣﻨﺪﻱ ﺧﻮﺩ, ﻫﻢ اﺭاﺩﻩ و ﻫﻢ ﻓﻌﻞ ﺭا ﺑﻪ ﻋﻤﻞ اﻳﺠﺎﺩ ﻣﻴﻜﻨﺪ.
ﺑﻠﻪ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺑﺮاﻱ ﻓﺮﺯﻧﺪاﻧﺶ اﻳﺴﺘﺎﺩﻩ اﺳﺖ و ﻣﻴﺨﻮاﻫﺪ ﺩﺭ ﻣﺎ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻨﺘﻆﺮ ﺭﺿﺎﻣﻨﺪﻱ و ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺎﺳﺖ.
ﺁﻣﻴﻦ.