تفسیر کاربردی مزامیر باب ۴۸

۱-۳ این مزمور جشن عظمت خداوند به عنوان سکونت در شهر خود و کوه مقدّس خود است (آیه ۱). یعنی سکونت در کوه صهیون [۱۱۶] (آیه ۲). اورشلیم بر کوه کوچکی واقع شده بود، و بدلیل سکونت خداوند در آنجا، این کوه "کوه مقدّس" و جمیل در بلندیاش بود [۱۱۷] (آیه ۲). امنیت اورشلیم بواسطه قصرهای او (آیه ۳)، برجها، و حصارهایش بود (آیات ۱۲-۱۳). بلکه بیشتر از اینها امنیت اورشلیم بواسطه خود خداوند بود؛ خداوند ملجای بلند آن بود (آیه ۳).

۴-۸ در گذشته حضور خداوند لرزه بر قلب کسانی میانداخت که قصد حمله به اورشلیم را داشتند (آیات ۴-۵). خداوند آنها را همانند کشتیهای ترشیش نابود میکرد؛ در دنیای قدیم این کشتیها از مستحکمترین کشتیها در نوع خود بودند، اما یک باد قدرتمند میتوانست به راحتی آنها را نابود کند. مردم در مورد این اعمال بزرگ خداوند شنیده بودند، اما حالا آنها یک چنین اعمالی را با چشمهای خود میبینند؛ خداوند بواسطه چنین اعمالی اورشلیم را تا ابدالآباد مستحکم خواهد ساخت (آیه ۸).

۹-۱۴ در این آیات سراینده مزمور به حمد و تمجید خداوند ادامه میدهد. او مردم را دعوت میکند تا به این شهر مقتدر نگاه کنند آنوقت آنها میتوانند آنرا برای طبقه آینده یعنی نسل بعدی حکایت و توصیف کنند (آیات ۱۲-۱۳). اما استحکام شهر نه از حصارها و دیوارهای آن بلکه بواسطه حضور خداوند است؛ خداوند هدایت کننده و حفاظت کننده مردم حتی تا ابدالآباد و حتی تا به موت خواهد بود (آیه ۹).
سراینده مزمور این را نمیدانست، اما بزودی آن حصارها و دیوارهای عظیم به زیر افکنده خواهد شد، و اورشلیم سقوط خواهد کرد (دوم پادشاهان ۲۵: ۱-۲۱). اما خداوند به ما وعده یک اورشلیم جدید را داده است که هرگز سقوط نخواهد کرد و خداوند در آنجا تا به ابد سلطنت خواهد کرد (مکاشفه ۲۱: ۱-۴).

۱۱۶ – اصطلاحات کوه مقدّس، کوه صهیون، "صهیون"، و "اورشلیم" اغلب به جای یکدیگر استفاده شدهاند.
۱۱۷ - کوه صهیون شبیه بلندترین کوه در جوانب شمال بود (آیه ۲)، یک کوه بلند در لبنان که کنعانیان بر این باور بودند خدای آنها اِل در این کوه سکونت دارد.