آرامشِ واقعی

آرامشِ واقعی
عکس‌العمل شما در این زمانه که دنیای اطراف ما پر از خطر و ناامنی است چیست؟ در جائی پنهان‌شدن؟ نگرانی شدید برای حفاظت خود؟ دعای بی‌وقفه؟ ترکیبی از همة اینها؟ البته این نوع عکس‌العمل‌ها همه با غریزة انسانی ما هماهنگ هستند ولی خدا از ما می‌خواهد کاری بر خلاف غریزة انسانی خودمان انجام دهیم، او ما را به آرامش دعوت می‌کند. راستی چگونه می‌توان در مقابل حوادثِ ناراحت‌کنندهْ آرامش داشت؟ چگونه می‌توان در دنیائی که ناامن است، در امنیت زندگی نمود؟ جوابْ به این بستگی دارد که کجا بسر می‌برید. نوعی اعتماد و اطمینان وجود دارد که به شخصیتِ خدائي که اختیارِ تام دارد وابسته است نه به سرخطِ گزارش‌های خطراتِ در رسانه‌های عمومی. برای آرامش باید به خدائي نگاه کنید که حتمی و قابلِ اعتماد است نه به وقایعِ گذارای اطراف. باور به حقایقِ قابلِ اعتماد خداْ نه به دروغ‌ها و نیرنگ‌های زمانه. کلام خدا در مزامیر می‌گوید: ۱«کسی که به خدا پناه می‌برد، در زیرِ سایة رحمتِ قادرِ متعال زندگی می‌کند.»(مزمور ۱:۹۱) شخصیتِ خدا او را واجدِ شرایط می‌سازد که وقتی به او اعتماد و توکل می‌نمائیم از آرامش واقعی برخوردار شویم. آنکه در تشویش و نگرانی بسر می‌بردْ به وقایع اطراف خود تمرکز می‌نماید. اخبارِ بد می‌شنود و نگران می‌شود چون شناختی از منشاء آرامش ندارد، و به خاطر همان نمی‌تواند درک کند که در پس هر واقعة ناگواری که در دنیای پر از درد و رنج ما رُخ می‌دهد یک حقیقتِ ابدی نهفته است. خدا می‌خواهد که ما امیدخود را، ایمانِ خود را، و حتی ضعف‌های خود را در او قرار دهیم چون فقط او پناهگاهِ ماست. خدائی که حاکم بر خلقتِ خود می‌باشد ما را تشویق می‌کند که به قومِ خاصِ او در عیسی مسیح بپیوندیم. عیسی مسیح می‌فرماید: ۲۸«بیایید نزد من ای تمامی زحمتكشان و گرانباران و من به شما آرامی خواهم داد. ۲۹یوغ مرا به گردن گیرید و از من تعلیم یابید، زیرا من بردبار و فروتن هستم و جانهای شما آرامی خواهد یافت، ۳۰ زیرا یوغ من آسان و بار من سبک است.»(انجیل متی ۳۰-۲۸:۱۱) بیائید شما هم دوست عزیز با ایمانِ قلبی به عیسی مسیح که منشاء آرامش است، از آرامشی که فقط در او یافت می‌شود، بهره‌مند شوید.