تفسیر کاربردی قرنتیان اول فصل ۶

   تفسیر کاربردی   قرنتیان اول  فصل ۶

۱۹ به هنگام زنا، نه تنها بدن خود را آلودۀ گناه جنسی می سازیم بلکه هیکل (معبد) خدا را نیز تخریب می کنیم. زیرا که بدن یک ایماندار، هیکل (معبد) خدا می باشد. بوسیلۀ گناه خود هیکل خدا را آلوده و نجس خواهیم ساخت. اگر هیکل خدا را خراب کنیم. خدا ما را هلاک خواهد ساخت (اول قرنتیان ۳: ۱۶-۱۷).
از آنجا که بدن هر ایماندار هیکل روح القدس است؛ با ارتکاب به عمل زنا، نه تنها هیکل خدا را تخریب می کنیم، بلکه هیکل روح القدس را آلوده و تخریب خواهیم ساخت. ما نبایستی مکان زیست روح القدس (بدنهای خود) را آلوده سازیم. زیرا که در آن صورت، روح القدس فقط در مکان و بدن پاک و مقدس زندگی خواهد کرد. 
بدنهای ما هیکل و معبد و خانۀ خدا و روح القدس است، لذا بدنهای ما متعلق به ما نمی باشد و به خدا تعلق دارد. پولس رسول می گوید که: شما از آن خود نیستید. اعضای کلیسای قرنتس فکر می کردند که بدنهایشان متعلق به خودشان بوده و می توانند که با بدنهای خود هرکاری که خواستند انجام دهند. آنها فکر می کردند که بدنهای جسمانی برای خدا اهمیت نداشته و خدا فقط به روح و نفس ایشان اهمیت می دهد. آه که آنها چقدر در اشتباه بودند!

۲۰ حال ممکن است پرسیده شود که خدا تا به چه اندازه برای بدنهای ما اهمیت قائل می شود؟ بدنهای ما برای خدا آنقدر اهمیت داشت که او ما را خریده است (به اول قرنتیان ۷: ۲۳ مراجعه شود). به چه قیمتی؟ بهایی که خدا برای خریداری ما پرداخت، بسیار عظیم بود، او ما را به قیمت خون پسرش خریداری نموده است (به مرقس ۱۰: ۴۵؛ اعمال ۲۰: ۲۸؛ اول پطرس ۱: ۱۸-۱۹ و تفسیر آن آیات مراجعه نمایید). خدا ما را خریده است! لذا وظیفۀ ما این است که بدنها، زندگی و روان و تمامی هستی خود را به خدا تقدیم نماییم (به رومیان ۱۲: ۱ و تفسیر آن مراجعه نمایید). بدنها وجانهای ما متعلق به خداست. تمامی و تک تک اعضای بدن ما به خدا تعلق دارد. بنابراین بایستی اعضای بدن خود را نه طبق میل و ارادۀ خود بلکه طبق اراۀ خدا بکار ببریم. در این عالم فانی، تنها و مهمترین وظیفۀ ما این است که خدا را با جسم و روح و تمامی هستی خود، «تمجید» نموده و جلال دهیم.