متی باب پنج آیه بیست و هشت
لیكن من به شما میگویم، هر كس به زنی نظر شهوت اندازد، همان دم در دل خود با او زنا كرده است.
متی باب شش آیه بیست و یک
زیرا هرجا گنج تو است، دل تو نیز در آنجا خواهد بود.
متی باب دوازده آیه سی و چهار
ای افعی‌زادگان، چگونه می‌توانید سخن نیکو گفت و حال آنکه بد هستید زیرا که زبان از زیادتی دل سخن می‌گوید.
متی باب دوازده آیه سی و پنج
مرد نیکو از خزانه نیکوی دل خود، چیزهای خوب برمی‌آورد و مرد بد از خزانه بد، چیزهای بد بیرون می‌آورد.
متی باب سیزده آیه نوزده
کسی که کلمه ملکوت را شنیده، آن را نفهمید، شریر می‌آید و آنچه در دل او کاشته شده است می‌رباید، همان است آنکه در راه کاشته شده است.
متی باب پانزده آیه هجده
لیکن آنچه از دهان برآید، از دل صادر می‌گردد و این چیزها است که انسان را نجس می‌سازد
متی باب پانزده آیه نوزده
زیرا که از دل برمی‌آید، خیالات بد و قتلها و زناها و فسقها و دزدیها و شهادات دروغ و کفرها.
متی باب پانزده آیه سی و دو
عیسی شاگردان خود را پیش طلبیده، گفت: مرا بر این جماعت دل بسوخت زیرا که الحال سه روز است که با من می‌باشند و هیچ چیز برای خوراک ندارند و نمی‌خواهم ایشان را گرسنه برگردانم مبادا در راه ضعف کنند. »
متی باب هجده آیه سی و پنج
به همینطور پدر آسمانی من نیز با شما عمل خواهد نمود، اگر هر یکی از شما برادر خود را از دل نبخشد.»
متی باب نوزده آیه بیست و دو
چون جوان این سخن را شنید، دل تنگ شده، برفت زیرا که مال بسیار داشت.
متی باب بیست آیه بیست و چهار
اما چون آن ده شاگرد شنیدند، بر آن دو برادر به دل رنجیدند
متی باب بیست و دو آیه سی و هفت
عیسی وی را گفت: «اینکه خداوند خدای خود را به همه دل و تمامی نفس و تمامی فکر خود محبّت نما.
مرقـس باب دو آیه شش
لیکن بعضی از کاتبان که در آنجا نشسته بودند، در دل خود تفکر نمودند
مرقـس باب شش آیه پنجاه و دو
زیرا که معجزه نان را درک نکـرده بودند زیرا دل ایشان سخت بود.
مرقـس باب هفت آیه بیست و یک
زیرا که از درون دل انسان صادر می‌شود، خیالات بد و زنا و فسق و قتل و دزدی
مرقـس باب هشت آیه دوازده
او از دل آهی کشیده، گفت: “از برای چه این فرقه آیتی می‌خواهند؟ هرآینه به شما میگویم آیتی بدین فرقه عطا نخواهد شد.”
مرقـس باب هشت آیه هفده
عیسی فهم کرده، بدیشان گفت: “چرا فکر می‌کنید از آنجهت که نان ندارید؟ آیا هنوز نفهمیده و درک نکرده‌اید و تا حال دل شما سخت است؟
مرقـس باب یازده آیه بیست و سه
زیرا که هرآینه به شما میگویم هر که بدین کوه گوید منتقل شده، به دریا افکنده شو و در دل خود شک نداشته باشد بلکه یقین دارد که آنچه گوید می‌شود، هرآینه هر آنچه گوید بدو عطا شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر