۱) اطاعت با خوشی ( ۲: ۱۴)
پولس رسول در آیه ۱۴ می‌نویسد که «هر کاری را بدون غرغر و مجادله انجام دهید.» منظور چه کارهایی است که باید با طرز برخوردی پسندیده و با خوشی انجامش داد؟ از آیات قبلی متوجه می‌شویم که این کار باید در رابطه با بجا آوردن نجات خود با ترس و لرز باشد. فرمان کلام خدا این است که ابتدا باید بدون غرغر و مجادله اطاعت کنیم. کلمه یونانی معنی شکایت با صدای بلند نمی‌دهد بلکه صدایی است که آرام و زیر لب است، “غرولند کردن” بهترین ترجمۀ این کلمه یونانی است. احساسی ناخوشایند که از انجام خواسته‌ای در ما به وجود می‌آید که گویی با ما به شایستگی رفتار نشده است. این کلمه را پولس در رساله به قرنتیان باب ۱۰ آیه ۱۰ نیز به کار برده است که در آن از غرغر کردن اسرائیلیان علیه خدا و موسی مثال می‌آورد تا به قرنتیان در مورد غرور روحانی‌شان هشدار دهد که خود را قائم و استوار نبینند. فریسیان و کاتبان متعصب یهودی اغلب بر ضد عیسی گله و شکایت داشتند و در عهدعتیق نیز همانطور که در ابتدای مقاله گفتیم، قوم اسرائیل به‌خاطر غرغر و شکایت‌های مکررش توبیخ می‌شود. حتی کلمه بحث و جدل کردن، مشاجره، و چون و چرا کردن نیز می‌تواند در این آیه نهفته باشد. به‌نظر می‌رسد که فیلیپیان اشتیاق زیادی داشتند که به‌جای پیدا کردن راهی برای رسیدن به توافق و همکاری، برای هر موضوعی در کلیسا به بحث و مجادله بپردازند.
منظور از اطاعت با شادی این نیست که نباید سؤالات صادقانه مطرح نمود، بلکه اخطاری است در مورد وسوسۀ بحث و جدل کردن و تمایل به تفرقه و جدایی تا اتحاد و یکدلی. باید با فروتنی دیگران را ملاحظه نمود، در حالیکه فیلیپیان در حال غُرغُر و شکایت بودند و کلیسا را به‌سوی تفرقه و چنددستگی می‌بردند. پولس اعلام می‌کند که این طرز برخورد باید متوقف شود. «از بحث و غرغر پرهیز کنید، اگر خدا در زندگی شما عمل می‌کند پس باید در خوشی و رضایت همدیگر را احترام کنید.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر