۱۳۹۴ آذر ۱۳, جمعه

تشویق های پایانی (۴: ۱-۹)


  تفسیر کاربردی   فیلیپیان  فصل ۴
تشویق های پایانی (۴: ۱-۹) 
۱ پولس رسول در فیلپیان ۳: ۱۲-۲۱ ایمانداران را به پایداری تشویق نمود. او به کلیسا هشدار داد که چیزهای گذشته را فراموش کنند و به هدف (عیسی مسیح) چشم بدوزند. او سفارش کرد که در مسیح کامل شده، منتظر بازگشت مسیح باشند. اینک پولس می نویسد: بنابراین، ای برادران عزیز و مورد اشتیاق من و شادی و تاج من، به همینطور در خداوند استوار باشید. 
ما باید در خداوند استوار باشیم. باید در قوت و فیض خدا استوار باقی بمانیم. یکی از بزرگترین امیدهای ما جهت پایداری در خداوند، این وعدۀ خداوند می باشد که در زمان آخر، مسیح باز خواهد گشت و بدنهای ذلیل ما را به صورت جسم جلال یافتۀ خود متبدل خواهد نمود (فیلیپیان ۳: ۲۰-۲۱).
پولس رسول کلیسای فیلیپی را با القاب و عناوینی نظیر برادران عزیز و مورد اشتیاق من و شادی و تاج من خطاب می کند (اول تسالونیکیان ۲: ۱۹). آنها ثمرۀ زحمت پولس بودند. آنها «تاج افتخار» و آن تاجی که برندۀ مسابقه دریافت می کند، به حساب می آمدند (اول قرنتیان ۹: ۲۵).
۲ در این آیه، مشاهده می کنیم که پولس سعی به میانجیگری در بین دو نفر از بانوان کلیسای فیلیپی دارد. پولس به ما نمی گوید که مسئله مورد اختلاف میان آن دو خانم چه بوده است. او فقط به این سفارش می کند که آنها دست از مخالفت برداشته در خداوند یک رای باشند (فیلیپیان ۲: ۲ را مشاهده کنید). هدف و آرزوی پولس رسول این است که در کلیسا اتحاد برقرار باشد. 
اتحاد کلیسا در گرو دو عامل می باشد: یکی تعلیم صحیح و دیگری زندگی پاگ. توبیخ و مقابلۀ افرادی که تعلیم غلط می دهند و یا در گناه زندگی کرده، حاضر به توبه نمی باشند، بسیار ضروری است. این افراد مانند یک غدۀ سرطانی در بدن مسیح (کلیسا) می باشند. تنها راه علاج این است که غدۀ سرطانی بریده و به دور انداخته شود. 
ولی با افرادی که در کلیسا با یکدیگر اختلاف سلیقه و اختلاف عقیده دارند، نباید مقابله نمود و آنها را سرزنش کرد. توبیخ برادر یا خواهری به زعم اختلاف سلیقه و یا اختلاف نظر، حرکتی نابخردانه و کودکانه است. این گونه حرکات می تواند به نابودی و از هم پاشیدگی کلیسا منجر شود. ما باید قبل از هر گونه توبیخ کردن و یا ملامت نمودن اعضای کلیسا، از خود بپرسیم که آیا این کار را برای محبت مسیح و به خاطر جلال نام او انجام می دهیم؟ در غیر این صورت، ما خداوند عیسی را مورد توبیخ قرار داده ایم! 
پولس به آن دو بانو التماس می کند که در خداوند یک رای باشند. قدم اول جهت ایجاد محیط مساعد برای اتحاد و یکدلی، این است که در کلیسا، ریاست و خداوندی به عهدۀ عیسی مسیح خداوند باشد. زیرا شرط داشتن یک رای در کلیسا این است که افراددر خداوند باشند. اگر اعضای کلیسا در ایمان به مسیح هم رای نباشند، ایجاد اتحاد در میان آنها بسیار مشکل و حتی غیر ممکن خواهد بود.
۳ علاوه بر استدعا از آن بانوان، پولس از یکی از اعضای کلیسای فیلیپی نیز خواهش می کند که آنها را در مسیر حل اختلافشان یاری دهد. پولس رسول آن فرد را همقطار خالص خود می نامد. در این آیه، پولس از فردی به نام اکلیمنتس و سایر همکارانخود یاد می کند، او با اطمینان می گوید که نام ایشان در دفتر حیات است ( لوقا ۱۰: ۲۰؛ مکاشفه ۳: ۵ را مشاهده کنید).
۴ پولس بار دیگر به کلیسای فیلیپی سفارش می کند که دائما شاد باشند (فیلیپیان ۳: ۱ و تفسیر آن را مشاهده کنید). 
پولس به فیلیپیان پیشنهاد نمی کند که شاد باشند، بلکه با اقتدار و تسلط یک رسول، به آنها دستور می دهد. اگر دائما غمگین باشیم، از فرمان خدا تخلف نموده ایم. مشخص است که بعضی اوقات، غم و نگرانی و ماتم و بیماری در زندگی هر یک از ما به پیش خواهد آمد و در این گونه مواقع، غمگین بودن، گناه نیست، ولی ما باید دائما به جهت گناهان خود و گناهان دیگران عزادار باشیم (متی ۵: ۴؛ رومیان ۱۲: ۱۵ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
۵ پولس می گوید: اعتدال شما بر جمیع مردم معروف بشود. کلمۀ اعتدال دارای معنی جامعی می باشد. اعتدال دراینجا به معنی، تواضع، صبر، نیکویی و خلاصه ثمرات روح القدس است ( غلاطیان ۵: ۲۲-۲۳). فرد صاحب اعتدال، انسانی سخاوتمند است. این چنین فردی به دنبال اقناع هوسها و منافع خودش نمی باشد بلکه به منافع دیگران نیز می اندیشد ( فیلیپیان ۲: ۲۰-۲۱). باشد که اعتدال ما نیز بر همه معروف شود. اعتدال و نیکویی کردن به یکدیگر ، نشانۀ شاگرد مسیح بودن است (یوحنا ۱۳: ۳۵). 
خداوند نزدیک است. منظور پولس این است که خداوند به کلیسای فیلیپی نزدیک است و بر آنها چشک دوخته است. مسیح دائما در حال پاک سازی کلیسای خود است. 
ولی این سخن پولس دارای معنی دیگری نیز می باشد. می گوید: خدا نزدیک است، زمان بازگشت خدا نزدیک می باشد (یعقوب ۵: ۸). بعضی ممکن است بپرسند که آیا خداوند در آمدن خود تاخیر می نماید؟ اگر در زمان نوشتن این نامه، آمدن خدا نزدیک بوده، پس چرا تا به حال او مراجعت ننموده است؟ بیایید در بارۀ صحت مراجعت خداوند دچار شک نشویم. برعکس کلام خدا را به یاد داشته باشیم که: یک روز نزد خدا چون هزار سال است و هزار سال چون یک روز (دوم پطرس ۳: ۸).
۶ برای هیچ چیز اندیشه مکنید. این نیز حکم و دستور است. از آنجا که نگرانی و اندیشه کردن نشانۀ عدم وجود ایمان است، بنابر این، نگرانی دائم گناه می باشد (رومیان ۱۴: ۲۳). خدا پدر آسمانی مهربان و بسیار قدرتمند ماست. او مانند اطفال خودش از ما مراقبت خواهد نمود (اول پطرس ۵: ۷). برای فرزندان خدا، جای نگرانی وجود ندارد (متی ۶: ۲۵-۳۴ را مشاهده کنید). 
با اینهمه، اگر به چیزی نیاز داشته باشیم، باید آن را از خدا تقاضا کنیم (متی ۶: ۱۱؛ ۷: ۷-۸). خدا پیش از آنکه از او چیزی طلب نماییم، از نیازهای ما باخبر می باشد. ولی همانگونه که پدران ما دوست دارند که تقاضاهای اطفال خود را بشنوند، پدر آسمانی ما هم مایل است تقاضای ما را بشنود. ولی ما موظف هستیم که نیازهای خود را به ایمان طلب کنیم ( یعقوب ۱: ۶-۸). وانگهی، ما باید با شکرگزاری تقاضاهای خود را به خدا عرضه کنیم (افسسیان ۵: ۲۰؛ فیلیپیان ۱: ۳). خدا دعاهای ما را می شنود و همیشه به تقاضاهای ما جواب خواهد داد. پس بیایید به هنگام دعا، ضمن عرضه کردن تقاضاهای خود، از او به خاطر جواب دادن دعایمان شکرگزاری نماییم (اول یوحنا ۵: ۱۴-۱۵ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
۷ سلامتی خدا یکی از ثمرات نه گانه روح القدس می باشد (غلاطیان ۵: ۲۲). زمانی که سلامتی و صلح خدا به ذهن ما وارد گردد، نگرانی ها خارج خواهد شد. سلامتی خدا از عقل ما به مراتب بزرگتر و بالاتر است. سلامتی خدا و آرامشی که او به ما هدیه می دهد فوق از تمامی عقل است. به کمک ذهن و عقل خودمان، فقط قادر به دیدن اوضاع نگران کننده و غم انگیز می باشیم، ولی زمانی که آرامش خدا در ذهن و دل ما وارد شود، آنگاه متوجه خواهیم شد که اوضاع نگران کنندۀ سابق، قدرتی در بر هم زدن آرامش ما ندارد. پولس اطمینان می دهد که سلامتی خدا دلها و ذهن های شما را در مسیح عیسی نگاه خواهد داشت.
این آرامش الهی فقط به وسیلۀ مسیح عیسی به چنگ می آید. بدون ایمان به عیسی مسیح، روح القدس در وجود ما زندگی نخواهد کرد. و اگر روح القدس در وجود ما نباشد، سلامتی و آرامش خدا نیز در ما وجود نخواهد داشت.
۸ پس از خواندن این آیه باید از خود بپرسیم که در مورد چه چیزهایی تفکر می کنیم؟ آیا ذهن ما به افکار نیکو و مجید مشغول است؟ یا اینکه فکر خود را صرف پیدا کردن خطا و عیب در وجود و زندگی اطرافیانمان می نماییم؟ آیا شکوه و شکایت و نارضایتی در میانمان وجود دارد؟ بیایید این کارهای ناشایسته را متوقف کنیم. بیایید دربارۀ هر چه راست باشد و هر چه مجید و هر چه عادل و هر چه پاک و هر چه جمیل و هر چه نیک نام است و هر فضیلت و هر مدحی که بوده باشد تفکر کنیم.
۹ هر درس راست و هر نکته ای را که از کتاب مقدس فرا می گیریم باید به عمل ببندیم. یعقوب به ما هشدار می دهد که:کنندگان کلام باشید نه فقط شنوندگان که خود را فریب می دهند (یعقوب ۱: ۲۲-۲۵). اگر کلام خدا را به عمل بیاوریم نه تنهاسلامتی خدا با ما خواهد ماند (آیۀ ۷)؛ بلکه خدای سلامتی نیز با ما خواهد بود.
تشکر پولس به خاطر هدایای فیلیپیان (۴: ۱۰-۲۳) 
۱۰ پولس رسول به واسطۀ محبت و سخاوتی که کلیسای فیلیپی نشان داده است، شادی می کند. علت این است که اپفردتس به تازگی از جانب آنها، هدیه ای برای پولس آورده بود (آیۀ ۱۸).
۱۱-۱۲ مقصود پولس از ذکر کردن هدایای فیلیپیان، این نیست که آنها را به فرستادن هدایای بیشتری تشویق کند. بلکه هدف او از نگارش این سطور، صرفا تشکر و قدردانی از هدایا و توجه و دوستی آنها می باشد. پولس درس قناعت را فرا گرفته بود و در هر چیز و هر شرایطی قانع بود (اول تیموتائوس ۶: ۶). پولس از شرایط زندگی خود راضی بوده، به آنچه داشت قانع بود. رضایت پولس از زندگی خود، منوط به شرایط مادی و مالی نمی گردید، بلکه برای پولس رضایت واقعی زمانی بود که با خداوندش رابطۀ نزدیک داشته و سلامتی خدا او را در خود نگاه دارد (آیۀ ۷). بیایید ما نیز مانند پولس درس قناعت را یاد بگیریم. اگر خدا به فراوانی به ما داده است، بیایید که از آنچه که داریم با شکر و شادی استفاده کنیم. اگر کم داریم، به خدا جهت کمبودها شکایت نکنیم؛ برعکس باشد که با کمال میل، ارده و میل او رابرای زندگی خود بپذیریم (ایوب ۱: ۲۱-۲۲).
افراد دنیوی، یعنی آن کسانی که دنیا و لذتها و موقعیت های این دنیا را بیشتر از خدا و ارادۀ خدا دوست دارند، همواره در پی راحتی جسمانی و مادی می باشند. ما باید به جحت مسائل مادی و جسمانی خود دعا کنیم ولی باید مراقب باشیم که فقط نیازها و ضروریات را از خدا طلب نماییم. حال آنکه در مورد مسائل روحانی و نیازهای روحانی، هیچ حد و مرزی برای طلبیدن وجود ندارد. خدا می خواهد ما نعمتهای بهتر را به غیرت بطلبیم (اول قرنتیان ۱۲: ۳۲). زیرا که خدا مایل است که ما از لحاظ روحانی کامل و مقدس بشویم.
۱۳ پولس در آیۀ ۱۲ گفت که او قناعت را آموخته است. برای قانع بودن چه چیزی را باید یاد گرفت؟ راه یادگیری قانع بودن به زندگی چیست؟ پولس جواب این سوال را اینگونه مطرح می کند: قوت هر چیز را دارم در مسیح که مرا تقویت می بخشد. هیچ کاری نیست که مسیح به ما قدرت انجامش را نداده باشد (دوم قرنتیان ۱۲: ۹ را مشاهده کنید). به همین دلیل، ما هر کاری را به کمک مسیح می توانیم انجام دهیم (افسسیان ۳: ۲۰-۲۱ را مشاهده کنید).
۱۴ هر چند که پولس قادر به انجام هر کاری در مسیح بود، و حتی بی کمک کلیسای فیلیپی هم می توانست روزگار را سپری کند، ولی او از کمک فیلپیان ممنون است و از سخاوت آنها قدردانی می کند.
۱۵-۱۶ در این آیه، پولس زحمات و هدایای فیلیپیان را به خاطر آورده، از ایشان به خاطر سخاوتشان قدردانی می کند (فیلپیان ۱: ۴-۵).
۱۷ تشکر پولس از فیلپیان به قصد دریافت هدایا و کمکهای بیشتر از سوی آنها نیست. بلکه او این کلمات را به خاطر برکت دادن به کلیسای فیلپیان می نویسد. او می خواهد که فیلپیان ثمرۀ روحانی سخاوتشان را بچشند. پولس می گوید: طالب ثمری هستم که به حساب شما بیفزاید.
۱۸ پولس می گوید: که به واسطۀ این هدیۀ آخری که اپفردتس از سوی فیلپیان برایش آورده است، او کاملا پُرگشته است. هدیۀ فیلپیان مانند عطر خوشبوی و قربانی مقبول و پسندیدۀ خداست. هر زمانی که ما به دیگران کمک می کنیم، مخصوصا آنانی که در کار خدمت به مسیح زحمت می کشند، مثل آن است که عطری خوشبوی و قربانی و پسندیده ای به خدا تقدیم کرده ایم (عبرانیان ۱۳: ۱۶ را مشاهده کنید). این نوع قربانی، مقبول خداوند می باشد. هرگاه برای برادران خود خدمتی انجام می دهیم، مثل این است که مسیح را خدمت کرده ایم (متی ۲۵: ۴۰). ولی آنچه که بیشتر از سخاوتمندمان خدا را شادمان می سازد، بذل وقت و کار خود برای خدمت او و دیگران می باشد. او می خواهد ما خود را به عنوان هدیۀ زنده به حضور او تقدیم نماییم (رومیان ۱۲: ۱-۲؛ عبرانیان ۱۰: ۵-۷).
۱۹-۲۰ وعده ای که پولس در آیۀ ۱۹ به کلیسای فیلپیان داده است، یکی از بزرگترین قولهای خدا می باشد: اما خدای من همۀ احتیاجات شما را بر حسب دولت خود در جلال در مسیح عیسی رفع خواهد نمود. خدا همۀ احتیاجات شما را، اعم از مالی، جسمی، عاطفی، و روحانی و ... رفع خواهد نمود. برادر و خواهر عزیز، آیا به چیزی نیازمند می باشی؟ با سادگی به خدا اعتماد کن و او قول داده است که همۀ احتیاجات تو را برآورده خواهد ساخت (دوم قرنتیان ۹: ۸ را مشاهده کنید). 
خدا همۀ احتیاجات ما را در مسیح عیسی رفع خواهد کرد. بدون مسیح، هیچ یک از وعده های خدا را دریافت نخواهیم نمود. تمامی نیازهای روحانی ما به وسیلۀ مسیح و در مسیح برآورده شده اند. خدا با مسیح، همه چیز را به ما خواهد داد؛ ولی جدا از مسیح هیچ نخواهیم داشت (متی ۶: ۳۳؛ رومیان ۸: ۳۲ و تفسیر آن را مشاهده کنید). 
آیا فکر می کنید خدا با سخاوت و گشاده دشتی به ما برکت نخواهد داد؟ آیا خدا بیش از نیازمان به ما نخواهد بخشید؟ او با کمال سخاوت و گشاده دستی، باران برکت خود را بر سر ما می باراند. او بر حسب دولت جلال خود به ما برکت خواهد داد (افسسیان ۱: ۳؛ ۴: ۸؛ ۳: ۲۰-۲۱ را مشاهده کنید). هیچ انتها و محدودیتی برای دولت و ثروت جلال عیسی مسیح وجود ندارد. خداوند این دریای بیکران دولت و نعمت را به ما وعده فرموده است. خدا را شکر باد! 
در اینجا، لازم به تذکر است که منظور پولس در این آیه بیشتر برکات روحانی است. خدا وعده داده است که نیازهای ما را رفع کند، ولی او ممکن است برخی خواسته های ما را بی جواب بگذارد و برخی دعاها را اجابت نکند. ولی در رابطه با نیازهای روحانی، او همواره آمادۀ برکت دادن به ما و فراهم نمودن احتیاجات ما می باشد.
۲۱-۲۲ در این آیات، پولس رسول سلامهای افراد مختلف در روم را به فیلیپیان می رساند. آنانی که از اهل خانۀ قیصر هستندخدمتکاران دربار امپراتور می باشند. پولس در روم زندانی بود و به همین جهت با بعضی از خدمتکاران قیصر آشنا شده بود و به واسطۀ شهدت او، بعضی از آنها به مسیح ایمان آورده بودند (فیلپیان ۱: ۱۳ را مشاهده کنید).
۲۳ اول قرنتیان ۱۶: ۲۳ و تفسیر آن را مشاهده کنید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر