تفسیر کاربردی مزامیر فصل ۱
۱ مزمور ۱ مبین دو طریق یا دو مسیر است: طریق عادلان و طریق گناهکاران [۴] (آیه ۶). در زندگی تنها دو راه وجود دارد؛ راه دیگری در این مابین وجود ندارد.
خوشابحال کسی . . . (آیه ۱). عادلان بوسیله خداوند برکت یافته و "خوشابحال" خواهند شد. "خوشابحال" آنانی هستند که برکت یافتهاند؛ برکت یافتن به معنی تحت حمایت و حفاظت خداوند قرار گرفتن است، به معنی در آرامش و صلح زندگی کردن، خشنود بودن، و شاد بودن است (متی ۵: ۳-۱۲). گرچه بدین معنی نیست که زندگی شخص تهی از غم و رنج خواهد بود؛ حتی بدین مفهوم نیست که شخص همیشه در کامیابی مادی به سر خواهد برد. در ورای همه این چیزها برکت خداوند برکتی روحانی میباشد. دریافت برکات در این دنیا آغاز میشود اما در دنیای بعدی بطور کامل قابل رؤیت خواهد بود.
دقت شود که شخص عادل دو کار را انجام میدهد: اول خود را از راه شریران و بدکاران جدا میسازد [۵] (آیه ۱)، و دوم به راه خداوند میپیوندد (آیه ۲). اگر کسی بخواهد در راه عادلان باقی بماند هر دو این اقدامات ضروری هستند. [۶]
خوشابحال کسی . . . (آیه ۱). عادلان بوسیله خداوند برکت یافته و "خوشابحال" خواهند شد. "خوشابحال" آنانی هستند که برکت یافتهاند؛ برکت یافتن به معنی تحت حمایت و حفاظت خداوند قرار گرفتن است، به معنی در آرامش و صلح زندگی کردن، خشنود بودن، و شاد بودن است (متی ۵: ۳-۱۲). گرچه بدین معنی نیست که زندگی شخص تهی از غم و رنج خواهد بود؛ حتی بدین مفهوم نیست که شخص همیشه در کامیابی مادی به سر خواهد برد. در ورای همه این چیزها برکت خداوند برکتی روحانی میباشد. دریافت برکات در این دنیا آغاز میشود اما در دنیای بعدی بطور کامل قابل رؤیت خواهد بود.
دقت شود که شخص عادل دو کار را انجام میدهد: اول خود را از راه شریران و بدکاران جدا میسازد [۵] (آیه ۱)، و دوم به راه خداوند میپیوندد (آیه ۲). اگر کسی بخواهد در راه عادلان باقی بماند هر دو این اقدامات ضروری هستند. [۶]
۲ شخص عادل راغب به شریعت خداوند [۷] است و در سراسر ساعتهای بیداری خود در آن تفکر میکند. تفکر در شریعت فقط به مفهوم روزی یک بار "رازگاهان" داشتن نیست؛ بلکه به مفهوم اعمال آگاهانه شریعت خداوند در زندگی روزانه شخص است. حتی این فقط به مفهوم یاد آوری و مطالعه کلام خداوند هم نیست گرچه این کار بسیار پر اهمیت است؛ مفهوم آن در ورای تمامی این چیزها، قرار دادن کلام خداوند در عمل است (متی ۷: ۲۱؛ یعقوب ۱: ۲۲، ۲۵).
دقت شود که شخص عادل از شریعت خداوند صرفا به عنوان انجام وظیفه یا یک التزام اطاعت نمیکند؛ شخص عادل در انجام شریعت خداوند رغبت دارد. برای ایمانداران پیروی از شریعت یک بار سنگین و تحمیل شده نیست، بلکه برکت است. خداوند برای خیریت ما و برای شادمانی ما شریعت را عطا کرده است؛ از اینرو ما میتوانیم "راغب" و خرسند به انجام آن باشیم. اطاعت از شریعت، آزادی، تندرستی، و وجدان آسوده به همراه میآورد؛ اطاعت از شریعت ما را بسوی دوستی با خداوند سوق میدهد. برای ایمانداران اطاعت از شریعت در واقع لذت آور است.
دقت شود که شخص عادل از شریعت خداوند صرفا به عنوان انجام وظیفه یا یک التزام اطاعت نمیکند؛ شخص عادل در انجام شریعت خداوند رغبت دارد. برای ایمانداران پیروی از شریعت یک بار سنگین و تحمیل شده نیست، بلکه برکت است. خداوند برای خیریت ما و برای شادمانی ما شریعت را عطا کرده است؛ از اینرو ما میتوانیم "راغب" و خرسند به انجام آن باشیم. اطاعت از شریعت، آزادی، تندرستی، و وجدان آسوده به همراه میآورد؛ اطاعت از شریعت ما را بسوی دوستی با خداوند سوق میدهد. برای ایمانداران اطاعت از شریعت در واقع لذت آور است.
۳ شخص عادل و برکت یافته مثل درخت است. و خداوند فراهم کننده آب است (یوحنا ۴: ۱۰-۱۴)، و در نتیجه درخت میوه به بار میآورد (یوحنا ۱۵: ۱۶). هر آنچه را که عادلان انجام میدهند (مطابق با اراده خداوند) نیك انجام خواهد بود - یعنی "میوه" به بار خواهد آورد. [۸]
۴-۵ اما شریران هیچ ارزشی ندارند؛ میوههای ماندگار به بار نمیآورند. آنها مثل کاهند و باد آنها را پراکنده میسازد. آنها ممکن است در این دنیا "پراکنده" نشوند، اما مطمئنا در دنیای بعدی چنین خواهد شد؛ درداوری نهایی و وقتی که خداوند تمامی نژاد بشر را مورد داوری قرار میدهد. آنوقت شریران قادر بهایستادن نخواهند بود؛ آنها قادر به تحمل و ایستادگی در مقابل داوری خداوند نخواهند بود (مکاشفه ۶: ۱۵-۱۷). آنها در جماعت عادلان قرار داده نخواهند شد (آیه ۵)، یعنی در جمع ایماندارانی که مورد قبول خداوند قرار گرفته و از دوستی با خداوند هم حالا و هم تا ابد لذت خواهند برد (مکاشفه ۲۱: ۲۷).
۶ این آیه آخر یک بار دیگر دو طریقی را که مردان و زنان میتوانند در این دنیا طی کنند مورد مقایسه قرار میدهد: یکی از آنها راهی است که توسط خداوند "محافظت" میشود، و دیگری راهی است که به "هلاکت" ختم میشود و ما میتوانیم بفهمیم که اگر "طریق" شریران هلاکت است، پس خود شریران نیزهلاک خواهند شد.
در انتخاب ما بین این دو طریق، مهمترین سوال برای پرسش این است: آنها به کجا ختم خواهند شد؟ یک راه به حیات، و راه دیگر به مرگ ختم میشود (تثنیه ۳۰: ۱۵-۲۰؛ متی ۷: ۱۳-۱۴ مشاهده شود). تصور کاملی در مورد زندگی پس از مرگ به خوبی در عهد قدیم بازگو نشده است، اما از تعلیمات عهد جدید ما میتوانیم بفهمیم که "حیات" و "مرگ" ذکر شده در اینجا، در واقع حیات ابدی و مرگ ابدی میباشد. از اینرو انتخاب مابین این دو راه بسیار حساس است. آیا چند لحظه لذت گناه در این دنیا ارزش از دست دادن حیات جاودان در آسمان را دارد؟ این مهمترین سوالی است که هر زن و مردی میتواند از خود بپرسد و مزمور ۱ جواب آنرا ارائه میدهد: نه، هیچ چیزی ارزش از دست دادن زندگی ابدی با خداوند را در آسمان ندارد.
در انتخاب ما بین این دو طریق، مهمترین سوال برای پرسش این است: آنها به کجا ختم خواهند شد؟ یک راه به حیات، و راه دیگر به مرگ ختم میشود (تثنیه ۳۰: ۱۵-۲۰؛ متی ۷: ۱۳-۱۴ مشاهده شود). تصور کاملی در مورد زندگی پس از مرگ به خوبی در عهد قدیم بازگو نشده است، اما از تعلیمات عهد جدید ما میتوانیم بفهمیم که "حیات" و "مرگ" ذکر شده در اینجا، در واقع حیات ابدی و مرگ ابدی میباشد. از اینرو انتخاب مابین این دو راه بسیار حساس است. آیا چند لحظه لذت گناه در این دنیا ارزش از دست دادن حیات جاودان در آسمان را دارد؟ این مهمترین سوالی است که هر زن و مردی میتواند از خود بپرسد و مزمور ۱ جواب آنرا ارائه میدهد: نه، هیچ چیزی ارزش از دست دادن زندگی ابدی با خداوند را در آسمان ندارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر